بررسی معماری بومی پایدار در اقلیم گرم و خشک (نمونه موردی : شهر کاشان در ایران)

نظر به اینکه شاخصه های معماری بومی ، در قالب مولفه های توسعه ی پایدار قابل تبیین است ؛ می توان گفت که این معماری ، از ویژگی های پایداری نیز برخوردار بوده و مطالعه ی عناصر آن می تواند گامی موثر درراه دستیابی به معماری پایدار باشد. در سالهای اخیر، توسعه پایدار به حوزه وسیعی تبدیل شده است که تمامی روشها و تکنیک ها را در سطوح مختلف فعالیت ها و دانش انسانی با هدف صرفه جویی در انرژی ، زمان، هزینه و منابع طبیعی در بر می گیرد. هدف: معماری سبز به دلیل ویژگی های منحصربه فردش جایگاه ویژهای در میان متخصصان معماری دارد. از آنجایی که معماری بومی ایرانی دارای تمامی عوامل پایداری است ، همواره پاسخ مناسبی با محیط و اقلیم داشته است . در ابتدای این مقاله با روش های توصیفی و بر اساس یافته های تحقیقات میدانی و مطالعات دانشگاهی به بررسی و تحلیل معماری ایرانی در اقلیم های گرم و خشک به ویژه شهر کاشان می پردازیم . این شهر با استفاده از منابع موجود و با تکیه بر تحلیل محتوا و ارزشهای نهفته در معماری بومی مورد مطالعه قرار گرفته است . یافته ها: نتیجه پژوهش برای شناسایی عناصر طراحی طرحهای بومی ایرانی به سمت مدرسه ای سبز و پایدار در گرما مورد استفاده قرار می گیرد. و آب و هوای خشک بنابراین ، انتظار می رود یافته های این پژوهش ، طراحان را به تدوین و ایجاد دستورالعملی برای طراحی مدارس سبز در ایران تشویق کند. نتیجه گیری : در پایان ضمن شناخت و بررسی اصول معماری سبز در مراکز آموزشی ، طرحی مناسب برای معماری سبز در این ساختمانها بر اساس معماری بومی ایرانی با استفاده از فناوری های روز به نتیجه می رسد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، پایدار ، اقلیم گرم و خشک ، کاشان ، ساختمان.