بهسازی و نوسازی شهری بافت فرسوده با تاکید بر رویکرد کالبدی نمونه موردی منطقه ۷ تهران

در حال حاضر بسیاری ازشهرهای کشور با مساله ای به نام بافت های فرسوده مواجه هستند.این بافت ها یا هسته های قدیمی شهرها بوده وبه مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اندو یا در دوران معاصر بدون رعایت ضوابط و مقررات معماری و شهرسازی شکل گرفته و از این رو اکنون با مسائل و مشکلات بسیاری روبرو بوده و این مشکلات را به کل شهر نیز تسری می دهند.به نظر می رسد در بافت های فرسوده با توجه به وسعت دامنه و شدت مسائل گریبان گیراین بافت ها کارآمدترین رویکرد که بتوان برای مواجهه با کاستی ها و نارسائی ها اتخاذ نمود,نیل به اهداف توسعه پایدار درعرصه بهسازی این بافت ها می باشد. گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته ، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربریهای شهری به نواحی جدید گردیده است . در نتیجه این جابجایی ، به تدریج بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی - اقتصادی خود را از دست داده اند و این بافت ها با از دست دادن حیات شهری خود، به سمت رکود و فرسودگی گرایش پیدا کرده اند .منطقه ۷شهرداری تهران که به عنوان منطقه مورد مطالعه این تحقیق انتخاب شده است ، از قاعده فوق مستثنی نبوده و در زمره بافت های فرسوده شهر تهران محسوب می گردد .هدف اصلی و کلی این تحقیق ، شناخت ویژگی ها ی اقتصادی و اجتماعی ساکنان بافت فرسوده)(و همچنین شناخت وضعیت کالبدی بافت است . روش تحقیق در این مقاله با توجه به موضوع، اهداف و فرضیات تحقیق ، به صورت کتابخانه ای میدانی مشاهده مصاحبه و پرسش نامه است بنابراین دراین تحقیقی سعی گردیده بهسازی و ونوسازی بافت های فرسوده شهری را ازچشم اندازی دیگر و بانگرش به مقوله کالبدی موردتحلیل قرار دهد

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، کالبدی ، منطقه ۷ ، بهسازی ، نوسازی