مقایسه شاخص های PNPI، SIAP و RAI در بررسی خشکسالی های استان فارس با تاکید بر ایستگاههای شیراز ،آباده و لارستان

خشکسالی پدیده ای اقلیمی است که تاثیرات محیطی،اجتماعی و اقتصادی چشمگی ری دارد. خشکسالی با دیگر بلایایطبیعی از این جهت متفاوت است که تعیین دقیق شروع و پایان آن تا حدودی مشکل است . گسترش خشکسالی به آرامیصورت می گیرد و اثرات آن ممکن است سالها پس از پایان آن باقی بماند . تحقیقات انجام شده نشان می دهد که در بینحوادث طبیعی ،خسارا ت ناشی از خشکسالی بیشترین مقدار را شامل است .لذا پایش گسترده آن و ایجاد یک نظام هشدارو پیش آگاهی در مناطق مستعد خشکسالی ،امری اجتناب ناپذیر است .یکی از ابزارهای اصلی پایش خشکسالی ،استفاده از شاخصهای خشکسالی می باشد . در نوشتار حاضر، با استفاده از شاخص معیار بارندگی سالانه( SIAP)، شاخص درصد از نرمال (PNPI) و شاخص ناهنجاری بارش (RAI) را به عنوان الگوی معتبر و کاربردی ، وضعیت خشکسالی ها در سه ایستگاه سینوپتیک شیراز ، آباده و لارستان در طول دوره آماری 20 ساله (1389-1369) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با مقایسه دو شاخص PNPI و SIAP در سه ایستگاه لارستان ، آباده و شیراز فراوانی و توالی (دوره تدام ) خشکسالی ها با درجات مختلف در ایستگاه لارستان بیشتر از دو ایستگاه دیگر می باشد فقط با توجه به شاخص RAI درایستگاه آباده فراوانی و توالی خشکسالی بیشتر از د و ایستگاه دیگر می باشد .بر اساس دو شاخص PNPI و SIAP فراوانی خشکسالی های شدید و بسیار شدید در ایستگاه لارستان بیشتر از دو ایستگاه دیگر می باشد . همچنین در سه شاخص مذکور شدیدترین خشکسالی در ایستگاه لارستان در سال زراعی 79-1378 و در دو ایستگاه آباده و شیراز در سال زراعی 87-1386 اتفاق افتاده است.

کلیدواژه ها:

استان فارس ، خشکسالی ، ، RAI ، PNPI ، SIAP