بررسی و شناخت عوامل موثر بر ویژگیهای مکانیکی بتن های بازیافتی

در عصر حاضر، وجود مواد زاید حاصل از فرایند های مختلف فیزیکی و شیمیایی ، یکی از معضلات مهم کشورهای صنعتی و در حال توسعه می باشد. بطوری که تحقیقات وسیعی برای روشهای بازیافت یا دفع آنها برای به حداقل رساندن آسیبهای وارده به محیط زیست در حال اجرا است . در این راستا محققان ساختمان نیز مانند سایر صنایع تولیدی و بازیافت ، در جهت استحصال مواد و مصالح زاید به پیشرفتهایی نایل شده اند. از آن جمله می توان استفاده از خاک اره در تولید آجر سبک ، کاربرد سربارههای صنعتی وسربارههای حاصل از عملیات متالوژیکی و بسیاری از مواد دیگر را نام برد. از آنجایی که بیش از %۷۰ از بدنه اصلی بتن را سنگدانه ها تشکیل می دهند، ترویج فرهنگ و ملاحظات مبتنی بر رعایت اصول توسعه پایدار در فرآیند طراحی ، ساخت و تخریب بتن از اهمیت بالایی برخوردار است . بازیافت بتن های حاصل از تخریب در قرن اخیر به یکی از علایق مهم پژوهش گران عرصه بتن تبدیل شده است ، به نحوی که پس از بررسی و شناخت خواص مکانیکی و دوام آن ها، امروزه در کشورهای توسعه یافته مناسبات لازم جهت شناخت عملکرد سازه ای این بتن ها در حال پایه ریزی است . در زمینه تاثیر سن بر خواص مکانیکی بتن های بازیافتی ، اجماع نظر این است که برخی از این خواص همانند بتن های معمولی است . در بین بتن های ساخته شده، بتن های با %۲۵ درشت دانه بازیافتی حاوی ۱۰% و ۱۵% میکروسیلیس و۱۰ زئولیت طبیعی و بتن ۵۰% بازیافتی حاوی ۱۰% میکروسیلیس از مطلوبیت فنی اقتصادی بیشتری نسبت به بتن مرجع برخوردار شدند. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق میتوان بیان داشت که نوع، اندازه و کیفیت سنگدانه های بازیافتی میتواند در تعیین سطح جایگزینی سنگدانه ها در بتن بسیار موثر باشد . در خصوص شرایط عمل آوری این نتیجه حاصل شد که رفتار بتن های بازیافتی همانند بتن های معمولی است . در زمینه تاثیر مواد کاهنده آب نیز به دست آمد که افت مقاومت ناشی از افزایش درصد جایگزینیها متاثر از فوق روان کننده نمی باشد.

کلیدواژه ها:

بتن بازیافتی ، سنگدانه بازیافتی ، خواص مکانیکی ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی