اثربخشی آموزش مبتنی بر «مدل به کارگیری فناوری در برنامه فلسفه برای کودکان» بر تفکر انتقادی دانش آموزان بااستعداد دوره دوم ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر «مدل به کارگیری فناوری در برنامه فلسفه برای کودکان» بر تفکر انتقادی دانش آموزان پسر بااستعداد دوره دوم ابتدایی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر بااستعداد دوره دوم ابتدایی بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ دریکی از مدارس دولتی تهران مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای ۴۰ نفر از دانش آموزان بااستعداد شناسایی و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (۲۰ نفر) و کنترل (۲۰ نفر) جای گماری شدند. ایزار پژوهش پرسشنامه تفکر انتقادی واتسون - گلاسر  بود.که ابزار این پژوهش بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آماری در دو سطح توصیفی میانگین و انحراف معیار و استنباطی وواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل در مولفه های متغیر تفکر انتقادی وجود دارد (۰۵/۰P<). بر اساس نتایج می توان پیشنهاد داد از مدل پیشنهادی این پژوهش می توان به عنوان مبنایی برای طراحی آموزشی جهت پرورش مهارت های تفکر انتقادی دانش آموزان با استعداد دوره دوم ابتدایی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

مدل آموزشی ، فلسفه برای کودکان ، رویکرد یادگیری تلفیقی ، تفکر انتقادی ، دانش آموزان بااستعداد