ارزیابی ضریب دبی سرریز کلید پیانویی تحت جریان غیردائمی-متغیر تدریجی با افزایش دبی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 198

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHYDAN-18-1_008

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402

چکیده مقاله:

در این تحقیق از سرریزهای کلید پیانویی که از مزایای آن می توان به ضریب دبی و راندمان دبی بسیار بالا، امکان کاهش ارتفاع سد، سرعت در اجرا و صرفه اقتصادی نام برد. این سرریزها، بهترین گزینه برای اجرای سرریز سد در حالت جریان آزاد هستند. در این تحقیق با توجه به امکانات آزمایشگاهی موجود، میزان جریان عبوری به صورت تدریجی و در گام های زمانی مشخص افزایش یافت و تحت این شرایط با ارائه یک روش تحلیلی به تعیین ضریب دبی جریان در سرریز کلیدپیانویی پرداخته شد. آزمایش های این پژوهش، در کانال تحقیقاتی مستطیلی شکل با طول ۱۰ متر و عرض ۶/۰ متر انجام شده است. در تحقیق حاضر، سه نوع سرریز کلید پیانویی مستطیلی نوع A با ارتفاع های متغیر۱۵،۱۰و۲۰ سانتی متر و سایر پارامترهای هندسی ثابت در محدوده دبی ۳۰ تا ۵۰ لیتر بر ثانیه تحت بازه تغییرات دبی ۳،۵و۱ لیتر برثانیه و بازه تغییرات زمانی ۱۰،۵و۱۵ ثانیه مورد مطالعه قرار گرفته است. بنابراین در این تحقیق در ۲۷ شرایط هیدرولیکی متفاوت به بررسی تاثیر تغییرات ارتفاع بر نمودار های دبی-اشل، ضریب دبی و سایر پارامترهای موثر بی بعد پرداخته شده است. در نهایت نتایج حاکی از آن بود که، با افزایش ارتفاع سرریز، شیب نمودارهای دبی-اشل افزایش یافته است. هم-چنین با افزایش ارتفاع سرریز، ضریب دبی افزایش و در مقابل عدد فرود و نسبت ارتفاع آب به ارتفاع سرریز کاهش یافته اند. در نتیجه ارتفاع سرریز با ضریب دبی رابطه مستقیم و با عدد فرود و ارتفاع آب در ورودی و بالادست سرریز رابطه عکس دارد.

کلیدواژه ها:

سرریز کلید پیانویی ، ضریب دبی ، جریان غیردائمی-متغیر تدریجی با افزایش دبی

نویسندگان

علیرضا اعرفی

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران.

الهام ایزدی نیا

استادیار گروه مهندسی عمران-دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

علی خوش فطرت

گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abhash, A. and Pandey, K.K. (۲۰۲۱). Nonlinear Regression Analysis Between ...
  • Anderson, R.M. and Tullis, B. (۲۰۱۱). Influence of Piano Key ...
  • Barcouda, M., Cazaillet, O., Cochet, P., Jones, B. A., Lacroix, ...
  • Blanc, P. and Lempérière, F. (۲۰۰۱). Labyrinth spillways have a ...
  • Bortoni, E.C., Rocha, M.S., Rodrigues, M.A. and Laurindo, B.C. (۲۰۱۷). ...
  • Cicero, G.M. and Delisle, J.R. (۲۰۱۳). Discharge characteristics of Piano ...
  • Crookston, B.M., Anderson, R.M. and Tullis, B.P. (۲۰۱۸). Free-flow discharge ...
  • Henderson, F.M. (۱۹۶۶). Open channel flow Mac Millan Publishing Co. ...
  • Chi Hien, T., Thanh Son, H., Ho Ta Khanh, M. ...
  • Kabiri-Samani, A. and Javaheri, A. (۲۰۱۲). Discharge coefficients for free ...
  • Karamvand, A., Hajikandi, H. and Sharafati, A. (۲۰۲۰). Comparison of ...
  • Laugier, F., Lochu, A., Gille, C., Leite Ribeiro, M. Boillat, ...
  • Lempérière, F. and Ouamane, A. (۲۰۰۳). The Piano Keys weir: ...
  • Lempérière, F., Vigny, J.P., Ouamane, A. (۲۰۱۱). General comments on ...
  • Machiels, O., Erpicum, S., Dewals, B.J., Archambeau, P. and Pirotton, ...
  • Machiels, O., Erpicum, S., Archambeau, P., Dewals, B. and Pirotton, ...
  • Machiels, O., Pirotton, M., Pierre, A., Dewals, B. and Erpicum, ...
  • Novák, P. and Čabelka, J. (۱۹۸۱). Models in Hydraulic Engineering: ...
  • Ouamane, A. and Lempérière, F. (۲۰۰۶). Design of a new ...
  • Ribeiro, M., Boillat, J.L. and Schleiss, A. (۲۰۱۱). Experimental parametric ...
  • Ribeiro, M.L., Pfister, M., Schleiss, A.J. and Boillat, J.L. (۲۰۱۲). ...
  • Pfister, M. and Schleiss, A.J. (۲۰۱۳) Comparison of hydraulic design ...
  • Pralong, J., Vermeulen, J., Blancher, B., Laugier, F., Erpicum, S., ...
  • نمایش کامل مراجع