مدل ساختاری گرایش به سوء مصرف مواد در پرسنل اقماری شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب ایران: ارزیابی اثر مستقیم و غیر مستقیم عوامل فردی، شغلی و اجتماعی

در گستره روان شناسی سلامت گرایش به سوء مصرف مواد از مهمترین علل آسیب زا فردی، اجتماعی و شغلی محسوب می شود که هموار مورد توجه پژوهشگران قرار دارد. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری گرایش سوء مصرف مواد با ارزیابی اثر مستقیم و غیر مستقیم عوامل فردی، شغلی و اجتماعی در پرسنل اقماری شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب ایران انجام شد. روش پژوهش حاضر همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل پرسنل اقماری شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب کشور بود. نمونه آماری از طریق روش نمونه برداری طبقه ای تصادفی ۳۸۴ نفر انتخاب و پرسشنامه فردی، شغلی، اجتماعی و سوء مصرف مواد را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که الگوهای فردی، شغلی و اجتماعی با سوء مصرف مواد ارتباط مستقیمی دارند. همچنین دیگر نتایج این پژوهش نشان داد الگوهای اجتماعی نقش میانجیگری را بین الگوهای فرد و شغلی با گرایش به سوء مصرف مواد ایفا می کند. بر این اساس بنظر می رسد الگوهای فردی، اجتماعی و شغلی که مجموعه ای از توانایی های بنیادی هستند که با اثرات مستقیم یا غیر مستقیم خود پیش بینی گرایش به سوء مصرف مواد در محیط های مختلف اجتماعی از جمله کار اقماری را تبیین می کنند. واژگان کلیدی: عوامل فردی، عوامل اجتماعی، عوامل شغلی، گرایش سوء مصرف مواد

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: عوامل فردی ، عوامل اجتماعی ، عوامل شغلی ، گرایش سوء مصرف مواد