نقش تعدیل کننده باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین تحمل ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی در بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی

نگرانی به­عنوان عامل شناختی مشترک در بسیاری از اختلالات روانشناختی به­ویژه اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می­شود. این عامل در آسیب­شناسی اختلال وسواس فکری- عملی نقشی برجسته دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تحمل­ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی با توجه به نقش تعدیل­کننده باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان بود. تعداد ۱۰۰ بیمار مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (۷۸ زن، ۲۲ مرد) در این پژوهش شرکت کردند. شرکت­کنندگان در پژوهش مقیاس تحمل­ناپذیری بلاتکلیفی (IUS)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ)، پرسشنامه باورهای فراشناختی (MCBQ) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) را تکمیل کردند. نتایج پژوهش نشان داد که تحمل­ناپذیری بلاتکلیفی پیش­بینی­کننده نگرانی در بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی است. به­علاوه باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان رابطه بین تحمل­ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی را در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی تعدیل کردند. بر اساس یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که رابطه بین تحمل­ناپذیری بلاتکلیفی و نگرانی یک رابطه خطی ساده نیست و باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان می­توانند این رابطه را تا حدودی تعدیل سازند.

کلیدواژه ها:

اختلال وسواس فکری-عملی ، نگرانی ، تحمل ناپذیری بلاتکلیفی ، باور فراشناختی ، تنظیم هیجان