موانع آموزش و برقراری ارتباط با بیمار از دید پرستاران بیمارستانهای شهر جیرفت در سال ۱۳۹۴

مقدمه: ارتباط آموزشی موثر ،اولین گام برای آموزش  بیماران است. بهبود‎ ‎ارتباط موثر ‎با‎ ‎بیمار‎ ‎باعث‎ ‎توانمندشدن پرستاردر‎ ‎به‎ ‎دست‎ ‎آوردن‎ ‎اطلاعات‎ ‎و‎ ‎شناسایی‎ ‎مشکلات‎ ‎بیمار‎خواهد بود  مطالعه‎ ‎حاضر‎ ‎با‎ ‎هدف‎ ‎تعیین همبستگی موانع  آموزش و برقراری ارتبا ط  با  بیمار از دید پرستاران  بیمارستا ن های شهرجیرفت درسال۱۳۹۴ انجام‎ ‎شد‎.‎ روش: در این مطالعه توصیفی-  تحلیلی، ۲۰۰ پرستار شاغل در بیمارستان های شهر جیرفت به صورت تمام شماری سرشماری در سال ۱۳۹۴ وارد مطالعه شدند.  ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق دو  پرسشنامه که یکی با ۲۷ گزینه در ارتباط با موانع آموزش به بیمار و دیگری با ۳۰ گزینه مربوط به موانع برقراری ارتباط موثر پرستار- بیمار بوده است.روایی هر دو ابزار  با استفاده از روایی محتوا و استناد به منابع معتبر و  کسب نظرات از اساتید صاحب نظر تعیین شد. همچنین پایایی پرسشنامه ها   با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ  به ترتیب ۸۶/۰ r-  و ۷۸/۰ r-  تعیین گردید یافته ها: بر اساس نتایج ، ویژگیهای شغلی با میانگین و  انحراف معیار نمره  ۶۲۸/۰  ±۸۹۶/ ۳ ، مهمترین مانع ارتباطی با بیمار بود. همچنین عوامل محیطی با میانگین و  انحراف معیار نمره   ۵۴۳/۰ ± ۳۶/ ۴، مهمترین عامل از موانع آموزشی شناسایی گردید. ‎اگرچه با افزایش موانع آموزشی، موانع ارتباط با بیمار نیز افزایش یافت، ولی رابطه معنی دار بین دو گروه از موانع آموزشی و موانع مشاهد نگردید (۰۵/۰ p>). نتیجه گیری : با توجه به نتایج، از مهمترین موانع و چالشهای اصلی در برقراری ارتباط آموزشی ، می توان  ویژگیهای شغلی محیطی را نام برد. پیشنهاد می گردد مدیران و برنامه ریزان بالینی با تمرکز بر کاهش موانع بر جلب مشارکت بیشتر پرستاران وتسهیل شرایط لازم برای آموزش بیماران اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

Patient Education ، Communication ، Nurse ، Barriers ، آموزش بیمار ، ارتباط ، پرستار ، موانع