بررسی ارتباط شادکامی و خودکارآمدی با تعارض کار- خانواده در پرستاران

مقدمه: پرستاران به واسطه ی مسئولیت های متعدد حرفه ای و خانوادگی در معرض تعارض کار – خانواده قرار دارند که پیامد های منفی زیادی بر زندگی آنان خواهد داشت . بررسی عوامل مرتبط با آن جهت برنامه ریزی های مناسب از اولویت های مدیران پرستاری است . مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارتباط شادکامی و خودکارآمدی با تعارض کار- خانواده در پرستاران بیمارستان های آموزشی بیرجند انجام شده است. روش کار: مطالعه ی حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی از نوع همبستگی بود که جامعه مورد مطالعه آن پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی بیرجند در نیمه دوم سال ۱۳۹۹ بودند . ۱۶۰ نفر از پرستاران واجد شرایط از طریق نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند . جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک پرستاران، شادکامی آکسفورد، خودکارآمدی عمومی شرر و تعارض کار- خانواده کارلسون استفاده شد . داده ها با نرم افزار آماریSPSS نسخه ی۱۹ و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند . یافته ها: در کل، ۱/۷۸% نمونه های مورد پژوهش زن،۴/۸۹% متاهل،۸/۸۸% کارشناسی با میانگین سنی۵۵/۵±۶۹/۳۵سال بودند . میانگین کل شادکامی (۱۳/۸ ± ۵۱/۳۷) در حد متوسط رو به پایین، خودکارآمدی (۵۹/۴±۱۱/۴۶) در حد متوسط و تعارض کار- خانواده (۵۲/۵ ±۷۲/۴۳) درحد متوسط بود . نتایج نشان داد که شادکامی و خودکارآمدی با تعارض کار- خانواده در پرستاران رابطه ی معنی دار و معکوس دارد ((۰۰۱/۰>p, ۳۹/۰=r) و (۰۰۱/۰>p, ۲۶/۰=r)). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که خودکارآمدی و شادکامی پرستاران بر میزان تعارض کار – خانواده ی آنان موثر بوده و می توان گفت که با افزایش خودکارآمدی و شادکامی پرستاران، میزان تعارض کار – خانواده ی آنان کاهش می یابد. لذا پیشنهاد می شود که با ارتقای خودکارآمدی و شادکامی پرستاران، زمینه کاهش عوارض تعارض کار – خانواده ی آنان را فراهم نمود .

کلیدواژه ها:

Happiness ، self-efficacy ، work-family conflict ، nurse ، شادکامی ، خودکارآمدی ، تعارض کار – خانواده ، پرستار