بررسی اثرات پخش سیلاب بر تغییرات سفره آب زیرزمینی (مطالعه موردی پخش سیلاب تیغ سیاه، هشتبندی )

چکیده در کشورهای توسعه نیافته و کمتر توسعه یافته مناطق خشک، برای تامین آب مورد نیاز، ساده ترین راه یعنی برداشت از سفره های آب زیرزمینی انتخاب می شود. پی­آمد منفی این نوع برداشت در بخش کمیت منابع آب، روشن و ملموس است. پخش سیلاب یکی از راه کارهای مدیریت منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک است که می تواند تاثیرات مثبتی بر منابع آب زیرزمینی داشته باشد. این پژوهش، سعی بر نشان دادن تاثیر پخش سیلاب بر کمیت آب های زیرزمینی منطقه هشتبندی، میناب دارد. با بررسی داده های ماهانه سطح آب پنچ چاه مشاهده ای از سال ۸۲ تا سال ۹۳، تغییرات سالانه چاه ها تعیین شد. گرچه طرح پخش سیلاب باعث توقف روند افت آبخوان نگردیده است، اما تا حدودی از شدت افت آبخوان کاسته است. نتایج نشان می دهد که کم ترین افت مربوط به چاه مشاهده ای ۲۵ است که در نزدیکی پخش سیلاب قرار دارد. به طور کلی نتایج به دست آمده نشان می دهد که پیش از اجرای پخش سیلاب تغییرات سطح سفره آب زیرزمینی تابع میزان بهره برداری بوده و روندی کاهشی داشته است، با اجرای طرح پخش سیلاب، این روند کاهشی متوقف شده و سطح آب زیرزمینی افزایش نسبی یافته است. با این حال، در سال ۹۱-۹۰ به علت خشکسالی و عدم آبگیری طرح و افزایش میزان بهره برداری سطح سفره آب زیرزمینی به شدت کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

Utilization ، Flood water spreading ، Hashtbandi plain ، Groundwater resources ، بهره برداری ، پخش سیلاب ، دشت هشتبندی ، منابع آب زیرزمینی