مطالعه تشخیصی گونه های قارچی درماتوفیتی در محوطه استخرهای شنای سرپوشیده شهر یزد

مقدمه: استفاده از استخرهای شنا یکی از راه های انتقال عوامل عفونت های قارچی سطحی و جلدی است. این تحقیق با هدف تعیین میزان آلودگی قارچ های درماتوفیت، pH و ارزیابی میزان کلر باقی مانده در استخرهای سرپوشیده شهر یزد در سال ۱۳۸۸ انجام گرفت. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی چهار استخر شنای سرپوشیده شهر یزد به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس تعداد ۱۰۰ نمونه از نواحی مختلف استخر شنا با استفاده از روش موکت استریل نمونه گیری شدند. جهت جداسازی و تشخیص آلودگی قارچی درماتوفیتی از کشت بر روی محیط میکوزل آگار و تشخیص گونه های قارچی استفاده شد. همچنین میزان pH و کلر آزاد باقی مانده آب استخرها نیز اندازه گیری شد. یافته ها: از مجموع ۱۰۰ نمونه، ۷ نمونه دارای کشت مثبت قارچ های بیماری زا درماتوفیتی بودند. این نمونه ها در نواحی مختلف استخرهای شنا از جمله رختکن، سونا و پاشویه وجود داشتند. قارچ های بیماری زا انسان دوست تریکوفیتون منتاگروفیت (۶ مورد) و اپیدرموفیتون فلوکوزوم (۱ مورد) از درماتوفیت های جدا شده و بیشترین موارد کشت مثبت مربوط به فصل تابستان بودند. میزان pH بین ۸/۷ تا ۲/۸ و میانگین کلر آزاد باقی مانده آب نیز از ۴/۰ تا ۷/۰ میلی گرم بر لیتر متغیر بود. نتیجه گیری: از آن جایی که جدا شدن آلودگی های قارچی درماتوفیتی انسان دوست از استخرهای مورد بررسی نشان دهنده انتشار عوامل قارچی بیماری زا از شناگران به محیط استخر می باشد؛ از این رو رعایت بهداشت فردی توسط شناگران، جلوگیری از ورود افراد دارای علایم بیماری های قارچی به استخر و انجام ضدعفونی مناسب تر محوطه در این استخرها ضرورت دارد. واژه های کلیدی: استخرهای شنا، آلودگی، درماتوفیت، کلر باقی مانده.