بررسی کارایی گیاه پالایی برای آلاینده های نفتی در مقیاس گلخانه در خاک رسی و شور

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 117

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSR-8-7_019

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی یک مساله زیست محیطی است که سلامت انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاه پالایی یک روش مقرون به صرفه برای حذف آلاینده های نفتی از خاک می باشد. در این مطالعه، اثر گیاه و مواد مغذی بر میزان حذف TPH (Total petroleum hydrocarbons) از خاک در طی فرایند گیاه پالایی بررسی گردید. روش ها: خاک مورد مطالعه از واحد نمک زدایی اهواز ۲ جمع آوری و با غلظت ۵/۲ درصد وزنی- وزنی نفت خام آلوده شد. جمعیت میکروبی و TPH خاک گلدان های مورد مطالعه در شروع پژوهش و در پایان ماه سوم اندازه گرفته شد. TPH خاک به وسیله دستگاه GC و جمعیت میکروبی با استفاده از روش شمارش بشقابی هتروتروفیک اندازه گیری گردید. تحلیل داده ها و رسم نمودار نیز به ترتیب با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۷ و Excel صورت گرفت. یافته ها: میانگین درصد حذف TPH در خاک کشت شده با گیاه (حدود ۲۰ درصد) بیشتر از آن در خاک بدون گیاه (حدود ۷ درصد) بود. به علاوه، میانگین جمعیت باکتریایی هتروتروفیک در خاک کشت شده با گیاه (CFU/g ۱۴/۷) بیشتر از آن در خاک بدون گیاه (CFU/g ۱۶/۶) بود. همچنین بر طبق نتایج، میانگین درصد حذف TPH و میانگین جمعیت میکروبی در خاک دریافت کننده مواد مغذی، بیشتر از آن ها در خاک بدون دریافت مواد مغذی بود. نتیجه گیری: هر چند میزان بالای رس و شوری خاک مورد مطالعه تاثیر منفی بر کارایی گیاه پالایی داشت، اما نتایج نشان داد که گیاهان بومی حتی در شرایط نامناسب محیطی عمل گیاه پالایی را به خوبی انجام می دهند. واژه های کلیدی: گیاه پالایی، هیدروکربن های نفتی، سورگوم هالپنس

نویسندگان

Seyyed Nadali سید نادعلی علوی بختیاروند

Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, Research Center of Environmental Technology, Ahwaz Jondishapour University of Medical Sciences, Ahwaz, Iran

Iman ایمان پارسه

Department of Environmental Health, School of Public Health, Jundishapur University of Medical Sciences, Ahwaz, Iran

Mehdi مهدی احمدی مقدم

Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, Research Center of Environmental Technology, Ahwaz Jondishapour University of Medical Sciences, Ahwaz, Iran

Nematollah نعمت اله جعفرزاده

Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, Research Center of Environmental Technology, Ahwaz Jondishapour University of Medical Sciences, Ahwaz, Iran