تاثیر آموزش رفتارهای دلبستگی بر میزان دلبستگی مادر به جنین در مادران نخست باردار مراجعه کننده به مراکز منتخب بارداری شهر شیراز - ۱۳۸۹

مقدمه: دلبستگی بین مادر و کودک یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین پدیده هاست که مدت ها پیش از تولد کودک به وجود می آید. مادری که در طی بارداری به جنین خود دلبستگی پیدا می کند، آماده است تا پس از زایمان ارتباط لذت بخشی با نوزاد خود برقرار کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش رفتارهای دلبستگی بر میزان دلبستگی مادر به جنین در مادران نخست باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۸۴ زن نخست باردار مراجعه کننده به دو بیمارستان حافظ و شوشتری شهر شیراز انجام شد. افراد به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل فرم اطلاعات فردی و بارداری و پرسشنامه دلبستگی مادر به جنین بود. برای گروه آزمایش علاوه بر مراقبت های معمول بارداری، چهار جلسه دو ساعته کلاس های آموزش رفتارهای دلبستگی طی یک ماه (هفته ای یکبار) برگزار شد و فرم های ثبت رفتارهای دلبستگی به مادران به شکل هفتگی داده شد. گروه کنترل فقط مراقبت های معمول بارداری دریافت نمودند. نمره دلبستگی مادر به جنین قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کای دو و تی مستقل و تی زوجی انجام شد. یافته ها: میانگین نمره دلبستگی مادر به جنین قبل از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۶۰/۸±۴/۶ و ۶۰/۲±۴/۵ بود که از نظر آماری معنی داری نبود (p=۰/۵۴۴). در حالی که این میانگین بعد از مداخله در دو گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۶۴/۶±۳/۵ و۶۱/۱±۵/۱ بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p<۰/۰۰۰۱). نتیجه گیری: آموزش رفتارهای دلبستگی باعث افزایش میزان دلبستگی مادر به جنین می شود. لذا می توان در طول دوران بارداری به مادران آموزش داد تا با انجام کار ساده ای چون لمس شکم در تحکیم روابط عاطفی بین  خود و نوزادشان بکوشند

کلیدواژه ها:

آموزش ، دلبستگی مادر به جنین ، رفتارهای دلبستگی ، زنان نخست باردار