تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر عملکرد جنسی زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس

مقدمه: شناخت و مطالعه تمایلات و رفتارهای جنسی انسان یکی از مهمترین مسائل بهداشت عمومی و به ویژه بهداشت روان است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی فنون شناختی- رفتاری بر عملکرد جنسی زنان مبتلا به واژینیسموس شهر اهواز انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیشآزمون -پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل است که طی سال های ۸۹-۱۳۸۶ بر روی ۳۰ زن مبتلا به واژینیسموس شهر اهواز انجام شد. نمونهگیری با روش تصافی در دسترس انجام شد. از بین افراد مراجعه کننده، زنانی که بر اساس پرسشنامه عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران و مصاحبه بالینی مبتلا به اختلال اضطراب بوده، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش در یک دوره آموزش فنون شناختی- رفتاری که طی ۱۲ جلسه ۲ ساعته هفتگی به صورت انفرادی و گروهی برگزار شد، شرکت کردند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادهها پس از گردآوری با استفاده از تحلیل کواریانس و اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر عملکرد جنسی پس از خاتمه جلسات درمانی تفاوت معناداری مشاهده شد (۰۰۱/۰>p). همچنین میزان اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پسآزمون و پیگیری ۱۲ ماهه نسبت به مرحله پیشآزمون کاهش معناداری داشت (۰۰۱/۰>p). به گونه ای که ۱۳ نفر از زنان مبتلا به واژینیسموس بهبود یافتند. نتیجه گیری: فنون نظریه شناختی- رفتاری باعث کاهش اضطراب و ترس از مقاربت در زنان دارای واژینیسموس پس از خاتمه جلسات درمانی و پس از دوره پیگیری ۱۲ ماهه شد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: درمان شناختی- رفتاری ، عملکرد جنسی ، واژینیسموس درمان شناختی- رفتاری ، واژینیسموس