تاثیر تمرین درمانی بر افراد مبتلا به ناهنجاری سر به جلو: یک مطالعه مروری سیستماتیک و متاآنالیز

هدف: پژوهش مروری حاضر با هدف تعیین تاثیر تمرینات اصلاحی بر افراد مبتلا به ناهنجاری سر به جلو انجام شد. در پژوهش حاضر که بر مبنای روش تحقیق مرور نظام مند و فراتحلیل انجام پذیرفت، تاثیر تمرینات مختلف اصلاحی بر سربه جلو مورد بررسی قرار گرفته است.روش پژوهشی: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی است که به صورت مرور نظام مند و فراتحلیل انجام شده است. با جستجوی مقالات مرتبط با موضوع تحقیق در بانک های اطلاعاتی معتبر و بر اساس معیارهای از پیش تعیین شده در نهایت تعداد ۱۰ مطالعه به عنوان مقالات نهایی برای مطالعه مروری حاضر انتخاب شدند.یافته ها: ۱۰ مطالعه اثر تمرین درمانی بر سر به جلو را بررسی کردند. در دو مطالعه به دلیل داشتن دو گروه مستقل، از هر دوگروه استفاده شد. همچنین در یک مطالعه از هر سه گروه مستقل استفاده شد. ۳۳۸ نفر در این مطالعات شرکت کردند. تحلیل داده های این مطالعات با کمک نمودار انباشت نشان داد که تمرین درمانی بر بهبود سر به جلو تاثیر معنی داری دارد.(SDM=-۱.۴۸۴)(Cl ۹۵%=-۲.۲۱۸-۰.۷۴۹). برای بررسی هتروژنیتی از آزمون (I(۲ و Q test استفاده شد و نتایج نشان داد که هتروژنیتی معنی دار است (I(۲)=۸۸.۱۳),(P=۰.۰۰۱). نمودار فانل پلات و ایگر تست نشان دادند ممکن است سوگیری انتشار وجود داشته باشد ( ۰.۰۰۱ = P).نتیجه گیری: به صورت کلی بررسی حاصل از مطالعه متاآنالایز حاضر به نظر میرسد انجام تمرینات اصلاحی به شکل، بازی،تمرینات قدرتی، کششی، تمرینات مبتنی بر کتف و به ویژه تمرینات جامع که تمامی عضلات را به صورت یک قالب مورد اثر قراردهد میتوادن در کاهش زاویه سر به جلو موثر باشد.

کلیدواژه ها:

سندرم متقاطع قدامی ، سربه جلو ، شانه به جلو