تاثیر ۸ هفته تمرین منتخب شنا بر مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱ در عضله نعلی موش های صحرایی نر دیابتی

سیرتوئین ها ترکیب های پروتئینی هستند که در داستیلاز هیستون یا در فعالیت مونو ریبوزیلترانسفراز نقش دارند. از این گروه سیرتوئین ۱ نقش کلیدی در تنظیم فعالیت متابولیتی سلولی وضدالتهابی دارد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر ۸ هفته تمرین شنا بر مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱در عضله نعلی موش های صحرایی نر دیابتی بود. پژوهش از نوع تجربی و بنیادی و روش کار یک کارآزمایی تجربی با ماهیت توصیفی _تحلیلی می باشد. ۳۰ سر موش خریداری شد و سپس در ۳ گروه ۱۰تایی تقسیم شدند. برنامه تمرینی اصلی شامل شنا کردن در تانکر ویژه جوندگان مخزن آب ویژه شنا بهمدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته بود. به منظور دیایتی کردن موشها استرپتوزوتوسین تزریق شد. ۷ روزپس از تزریق قند خون موشها اندازه گیری شد و موش هایی که قند خونشان بالاتر از ۲۵۰ میلی گرم بردسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی انتخاب می شوند. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از آزمونآنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی با استفاده از نرم افزار SPSS۲۶ استفاده شد. نتایج نشان دادتمرین شنا (P=۰/۰۰۰۱). بر مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱ عضله نعلی موش های صحرایی نر دیابتیتاثیرمعنادار دارد. نتایج آزمون تعقیبی توکی هم در تمرین شنا نشان داد بین گروه کنترل دیابتی و گروههای کنترل سالم. گروه دیابتی+ تمرین شنا تفاوت معنادار بود. SIRT۱ نقش مهمی در کنترل هموستازگلوکز بازی می کند. در واقع» تحت شرایط دیابتی فعالیت و میزان بیان زن SIRT۱ در بافت های مختلفعلی رغم نقش متابولیکی و مهم. کاهش می یابد. تمرین شنا با تنظیم مثبت بیان ژن SIRT۱ می توانددر پیشگیری و درمان بیماری دیابت موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین شنا ، مسیرهای سیگنالینگ SIRT۱ ، عضله نعلی ، دیابت