اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در امید و سازگاری تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان تبریز

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید و سازگاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان تبریز انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بودند که از بین آن ها نمونه ای شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در سال دهم تحصیلی به روش نمونه گیری در دسترس از جامعه پژوهش گزینش شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس امید به تحصیل خرمایی و کمری (۱۳۹۶)، پرسشنامه سازگاری تحصیلی بیکر و سیریاک (۱۹۸۴) و پکیج آموزش ذهن آگاهی بود. قبل از شروع مداخله، هر دو گروه (آزمایش و کنترل) در یک جلسه مورد ارزیابی با ابزارهای پژوهش قرار گرفتند(پیش آزمون). سپس گروه آزمایش ۸ جلسه یک و نیم ساعته تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفت، ولی گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. در پایان مداخلات هر دو گروه (آزمایش و کنترل) دوباره در یک جلسه جداگانه با ابزارهای پژوهش ارزیابی شدند(پس آزمون). به منظور بررسی فرضیه ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر امید و سازگاری تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان تبریز اثربخش است.روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای می باشد

کلیدواژه ها:

امید تحصیلی ، سازگاری تحصیلی ، ذهن آگاهی ، دانش آموزان