خاتمه ماموریت داور و آثار آن در حقوق ایران

حل وفصل مسالمت آمیز اختلافات یکی از دستاوردهای بزرگ جامعه ی بشری است که از گذشته های دور ابتدا به صورت خودجوش و اختیاری و سپس به صورت الزامی در درون جوامع پذیرفته شده است. در میان شیوه های موجود در حل وفصل اختلافات، داوری به عنوان شناخته شده ترین و پرکاربردترین شیوه ی حل وفصل اختلافات تجاری شمرده می شود و سالانه اختلافاتی بالغ بر صدها میلیون دلار توسط داوران مورد رسیدگی و صدور رای قرار می گیرد. در این راستا، خاتمه یافتن ماموریت داور و ختم فرایند دادرسی داوری در خلال مباحث مربوط به داوری از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این تحقیق بررسی خاتمه ماموریت داور و آثار آن در حقوق ایران است و به شکل توصیفی- تحلیلی به تبیین شرایطی که منجر به خاتمه ی داوری می شود، می پردازد که ازجمله می توان به بحث جرح داور، به عنوان یکی از مهم ترین رویکردهای قانون داوری بین المللی در روند شیوه ی صحیح داوری و فرایند خاتمه داوری اشاره نمود. شرایطی دیگر که منجر به خاتمه یافتن داوری می شود شامل، انقضاء مدت داوری، زوال قرارداد داوری، صدور رای و ختم داوری می باشد. این پژوهش ابتدا به بررسی کلیاتی در خصوص داوری خواهد پرداخت و سپس با بررسی قواعد و مقررات داوری در خصوص نحوه خاتمه داوری به بحث دراین باره می پردازد. سوال اصلی و دغدغه ی مطرح شده در این پژوهش این می باشد که اسباب خاتمه داوری در داوری کدامند؟ این پژوهش در صدد است به سوال فوق با توجه به مباحث مطرح شده در این تحقیق در روند پاسخی همگام با این قواعد ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

داوری ، خاتمه داوری ، جرح داور ، حقوق ایران.