بررسی تاثیر پیاده روی با گام شمار بر سلامت عمومی زنان یائسه
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 141
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-141_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: یائسگی بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی زنان موثر است. با توجه به اینکه تاکنون مطالعه ای در مورد تاثیر پیاده روی با گام شمار بر سلامت عمومی زنان یائسه در ایران انجام نشده است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پیاده روی منظم با گام شمار بر وضعیت سلامت عمومی زنان یائسه در مراکز بهداشتی درمانی اهواز انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۳ بر روی ۱۰۶ زن یائسه واجد شرایط در مراکز بهداشتی درمانی شرق و غرب اهواز انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله هفته ای حداقل ۳ بار و هر بار حداقل نیم ساعت پیاده روی داشتند و تعداد قدم ها با گام شمار ثبت شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه ۲۸ سوالی سلامت عمومی گلدبرگ و پرسشنامه مشخصات فردی در چهار مرحله (قبل از مداخله، ۴ هفته، ۸ هفته و ۱۲ هفته بعد) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی، من ویتنی، کای دو و ریپیدت مژر انجام شد. ۰۵/۰>p معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سلامت عمومی گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب ۷/۷±۲۵ و ۷/۴±۴/۱۹ بود (۰۰۱/۰=p) و در گروه کنترل به ترتیب ۷/۷±۷/۲۲ و ۵±۲۴ بود (۸۵/۰=p ). میانگین علائم جسمانی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب ۳/۲±۷/۶ و ۶/۱±۸۰/۵ بود (۰۰۱/۰>p) و در گروه کنترل به ترتیب ۸/۲±۴/۶ و ۳/۲±۳/۷ بود (۸۶/۰=p). میانگین اضطراب و بی خوابی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب ۸/۳±۸/۷ و ۸/۲±۲/۴ بود (۰۰۲/۰=p) و در گروه کنترل به ترتیب ۳/۳±۸/۶ و ۵/۲±۲/۷ بود (۸/۰=p). میانگین کارکرد اجتماعی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب ۱/۳±۷/۷ و ۹/۱±۴/۸ بود (۵/۰=p) و در گروه کنترل به ترتیب ۵/۲±۵/۷ و ۵/۱±۷/۶ بود (۵۸/۰=p). میانگین افسردگی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب ۳/۳±۸/۲ و ۰۷/۲±۶/۱ بود (۰۲/۰=p) و در گروه کنترل به ترتیب ۲/۲±۸/۱ و ۶/۱±۱/۳ بود (۲/۰=p). نتیجه گیری: پیاده روی منظم در زنان یائسه سلامت جسمی و روحی را حفظ می کند و باعث ارتقاء سلامت عمومی در آن ها می شود، لذا با توجه به نتایج مطالعه و در دسترس بودن منابع حمایتی در سیستم های بهداشتی درمانی، لزوم برگزاری جلسات آموزشی در مورد فعالیت فیزیکی و پیاده روی در مراکز مختلف بهداشتی درمانی هر چه بیشتر آشکار می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین نیکخواه
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
پروین عابدی
استادیار گروه پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
شهناز نجار
مربی گروه پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :