مقایسه تاثیر گاز انتونوکس با لیدوکائین بر علائم حیاتی حین برش و ترمیم اپی زیاتومی زنان نخست زا: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 79
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-19-39_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: زایمان حادثه ای بالقوه تنش زا است. تنش و اضطرابی که مادر در حین زایمان به خصوص در موارد نیاز به اپی زیاتومی تجربه می کند، با تحریک اعصاب سمپاتیک منجر به بروز تغییراتی در علائم حیاتی می شود که می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت مادر و نوزاد داشته باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه گاز انتونوکس با لیدوکائین بر علائم حیاتی حین برش و ترمیم اپی زیاتومی زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۴ بر ۱۲۰ زن باردار نخست زا انجام شد. در گروه مداخله، گاز انتونوکس از ۲ دقیقه قبل از برش و ترمیم اپی زیاتومی داده شد و بعد از اتمام برش و ترمیم قطع می شد. در گروه کنترل طبق روش معمول از ۵ میلی لیتر لیدوکائین ۲% قبل از برش و ترمیم اپی زیاتومی استفاده شد. علائم حیاتی قبل و بعد از برش و ترمیم اپی زیاتومی با استفاده از دستگاه پالس اکسی متر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های من ویتنی و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین میزان نبض، درصد اشباع اکسیژن شریانی قبل و بعد از برش و ترمیم اپی زیاتومی، میزان تنفس بعد از برش و قبل از ترمیم اپی زیاتومی و میزان فشارخون سیستول و دیاستول قبل و بعد از برش و ترمیم اپی زیاتومی در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰p>). در دو گروه بین میزان تنفس قبل از برش و بعد از ترمیم اپی زیاتومی، تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۵/۰p<). این میزان در گروه انتونوکس بیشتر از لیدوکائین بود. میزان فشار خون دیاستول قبل و بعد از برش اپی زیاتومی تفاوت معنی داری داشت (۰۵/۰p<)، بدین معنا که در گروه انتونوکس کمتر بود. هیچ گونه عوارض جانبی مشاهده نشد. نتیجه گیری: گاز انتونوکس همانند لیدوکائین در صورت استفاده صحیح، هیچ گونه اثرات جانبی بر علائم حیاتی مادر ندارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اعظم هنرمندپور
کارشناس ارشد مامایی، گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران.
سلیمه نظامی وند چگینی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
معصومه یارعلی زاده
کارشناس ارشد مامایی، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :