مروری بر گیاهان ضد تریکومونا واژینالیس و اثرات درمانی آنها
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 218
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-12_012
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: واژینیت تریکومونایی، شایع ترین بیماری غیر ویروسی قابل انتقال از راه جنسی و مترونیدازول موثرترین داروی آن است که همانند سایر داروهای صناعی دارای اثرات نامطلوب میباشد. از آنجا که گیاهان دارویی عوارض جانبی کمتر و مقبولیت بیشتری در میان اکثر مردم دارند، مطالعه حاضر با هدف مروری بر گیاهان ضد تریکوموناس واژینالیس و اثرات درمانی آنها انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری، بانکهای اطلاعاتی Scopus، Pubmed، Medline، Google Scholar، SID، Iran Medex و Magiran توسط کلید واژههایی مانند tricomona vaginalis،complementary و herbal medicine و معادل فارسی آنها نظیر تریکوموناس واژینالیس، گیاهان دارویی و درمانهای مکمل، در فاصله سال های ۲۰۱۷-۱۹۷۶ برای شناسایی مقالات مرتبط مورد جستجو قرار گرفتند. تمام مطالعات کارآزمایی in vivo و in vitro وارد مطالعه شدند. در جستجوی اولیه ۱۲۰ مقاله یافت شد که در نهایت ۲۵ مقاله مورد نقد و بررسی قرار گرفتند. یافته ها: مطالعات بررسی شده در این مرور، بیان گر موثر بودن برخی ترکیبات گیاهی (آویشن شیرازی، سیر اسطوخودوس، اکالیپتوس، مورد) بر مهار رشد انگل تریکوموناس واژینالیس بودند، اما مطالعات انسانی بیشتر برای کاربردی شدن آنان در درمان واژینیت تریکومونایی مورد نیاز است. نتیجه گیری: علی رغم اثرات مفیدگیاهان دارویی در درمان تریکومونا واژینالیس، از آنجا که عمده مطالعات in vitro بودند، کاربرد این گیاهان نیازمند مطالعات in vivo بیشتری است تا گامی موثر در جهت شناسایی هرچه بیشتر درمان های طبیعی به عنوان روش کم هزینه، کم خطر و در دسترس برداشته شود، لذا استفاده از نتایج این مطالعه باید با احتیاط صورت گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه زهرا کریمی
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محدثه بخشی
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، قوچان، ایران.
سلمه دادگر
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ناهید ملکی ساقونی
دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :