بررسی تاثیر وضعیت مادر با یک جنین در وضعیت اکسی پوت خلفی در طول لیبر بر شدت درد و رضایت مادر

مقدمه: وضعیت­های اکسی پوت خلفی، شایع ترین نوع وضعیت های نامناسب اکسی پوت هستند. افزایش شدت درد مادر و همچنین افزایش نیاز به استفاده از بی حسی اپیدورال، یکی از عوارض این وضعیت می­باشد. وضعیت قرارگیری مادر در طول لیبر می­تواند شدت درد وی را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر وضعیت مادر در مرحله فعال زایمان بر شدت درد و رضایت مادر انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۶ بر روی ۱۸۰ زن نخست باردار با بارداری تک قلو و ترم و دارای جنین با وضعیت اکسی پوت خلفی که جهت انجام زایمان به زایشگاه شهرستان رامهرمز مراجعه نمودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی در یکی از سه گروه وضعیت نیمه دمر (۴۵ نفر)، وضعیت سجده (۴۵ نفر) و وضعیت خوابیده به پشت (۹۰ نفر) قرار گرفتند. نیم ساعت بعد از تصادفی سازی تا زمان زایمان، تمام شرکت کنندگان به طور متناوب (۳۰-۱۵ دقیقه در هر ساعت) در وضعیت­های تعریف شده قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده­ها در این مطالعه شامل معیار دیداری سنجش درد و فرم ثبت مشاهدات و معاینات بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۴) و آزمون های کای دو و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین شدت درد لیبر در گروه­های مورد مداخله در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (۰۰۱/۰>p). همچنین میزان رضایت مادر در گروه­های مداخله در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود (۰۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: وضعیت­های نیمه دمر و سجده مادر دارای جنین با وضعیت اکسی پوت خلفی در طول فاز فعال زایمان و مرحله دوم زایمان در کاهش درد لیبر و افزایش رضایت مادر سودمند است.

کلیدواژه ها:

درد زایمان ، رضایت مادر ، وضعیت سجده ، وضعیت نیمه دمر