اولویت بندی عوامل موثر بر تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان: کاربرد فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP)

مقدمه: شناسایی عوامل موثر بر تدریس اثربخش، اولویت بندی این عوامل و هم سو ساختن آن ها در جهت تقویت تدریس، می تواند زمینه بهبود فرآیند یادگیری را فراهم آورد. پژوهش حاضر با هدف اولویت بندی عوامل موثر بر تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) در سال ۱۳۹۰ به انجام رسید. روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد ۲۰۰ نفر از دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران در مقطع کارشناسی بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها دو پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن با نظر متخصصین و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. تحلیل داده ها با محاسبه میانگین ها و نیز با استفاده از نرم افزار -۱۱ Expert Choice انجام گرفت. نتایج: در مرحله اول ۱۱۹ مورد و در مرحله دوم ۱۳۹ مورد، توسط دانشجویان تکمیل و برگشت داده شد. از مجموع ۳۷ معیار مورد بررسی در مرحله اول، ۹ معیار که حائز بالاترین میانگین امتیاز بودند انتخاب شدند و در پرسشنامه فاز دوم مورد استفاده قرار گرفتند. در مرحله دوم، نتایج به دست آمده از اولویت بندی معیارها توسط دانشجویان نشان داد که مولفه "بیان شیوا و ساده و انتقال شفاف و واضح مطالب" با ۲۷/۰ در بالاترین اولویت و مولفه های"دسترسی آسان به استاد خارج از ساعات کلاس" و "ارزشیابی دانشجویان در هر جلسه، میان ترم و پایان ترم" با ۰۴/۰ دارای کم ترین اولویت به عنوان عوامل تاثیرگذار بر تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان بودند. نتیجه گیری: مولفه بیان شیوا، ساده و انتقال شفاف و واضح مطالب درسی دارای بیشترین اهمیت از دیدگاه دانشجویان مورد مطالعه بود و در اولویت اول قرار گرفت. این نتیجه حاکی از اهمیت قابل ملاحظه روش تدریس و نقش آن در انتقال موثر مطالب آموزشی است که نیازمند توجه بیشتر اساتید به این موضوع مهم می باشد.

کلیدواژه ها:

Effective teaching ، Analytical Hierarchy Process ، prioritizing ، student. ، تدریس اثربخش ، تحلیل سلسله مراتبی ، اولویت بندی ، دانشجو