ارتباط فقر آهن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی شهر تهران

به منظور بررسی رابطه فقر آهن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی ۷ تا ۱۸ ساله، نتایج آزمایش های بیوشیمیایی و هماتولوژیکی نمونه خون ۴۹ نفر از این دانش آموزان شامل آهن سرم  (SI)، ظرفیت تام پیوستگی آهن (TIBC)، درصد اشباع ترانسفرین (Tsat)، فریتین و معدل تحصیلی آنها بررسی گردید. همبستگی معنی داری بین معدل نیمسال اول دانش آموزان با آهن سرم (P=۰.۰۲) و درصد اشباع ترانسفرین (P=۰.۰۵) وجود داشت. براساس معیارهای ارائه شده در Tietz برای سه شاخص خونی آهن سرم، درصد اشباع ترانسفرین و فریتین، دانش آموزان به دو دسته مبتلا به فقر آهن و سالم تقسیم شدند. آن گاه میانگین معدل نیمسال اول هر گروه با یکدیگر مقایسه گردید، که تنها در مورد آهن سرم معنی دار بود (۳۳/۲±۸۲/۱۵ در مقابل ۸۶/۱±۶۸/۱۷ ، ۰۳/۰=P). میانگین نمره معدل نیمسال دوم دانش آموزانی که از نظر شاخص فریتین سرم در آستانه ابتلا به کم خونی فقر آهن قرار داشتند و مکمل  آهن دریافت کرده بودند، نسبت به معدل نیمسال اول آنها و در مقایسه با دانش آموزانی که از نظر این شاخص سالم تشخیص داده شده بودند، بیش از ۵/۳ برابر افزایش نشان داد. آزمون آماری t همبسته متوسط اختلاف بین معدل تحصیلی قبل و بعد از استفاده از مکمل را معنی دار نشان داد (۰۰۵/۰=P).

کلیدواژه ها:

Iron Deficiency ، School Achievement ، Mentially Retarded ، Serum Iron ، Transferrin Saturated ، Ferritin ، فقر آهن ، پیشرفت تحصیلی ، کم توان ذهنی ، آهن سرم ، اشباع ترانسفرین ، فریتین