رابطه جرئت ورزی و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش و عادی

هدف: پژوهش حاضر به منظور مقایسه میزان جرئت ورزی، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تیزهوش و عادی و همچنین بررسی روابط موجود بین این متغیرها صورت گرفت. روش: این پژوهش از نوع همبستگی است. بدین منظور ۶۰ دانش آموز تیزهوش (۳۰ پسر و ۳۰ دختر) و ۶۰ دانش آموز عادی (۳۰ پسر و ۳۰ دختر) به صورت تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه جرئت ورزی گمبریل و ریچی و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و همین طور معدل درسی مورد بررسی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از روشهای آماری تحلیل واریانس چند متغیره، ضریب همبستگی دو متغیره و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که دانش آموزان تیزهوش در هر سه متغیر جرئت ورزی، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی بر دانش آموزان عادی برتری داشتند، اما تفاوتی بین متغیرهای فوق در دو جنس ملاحظه نشد. از سوی دیگر هر سه متغیر جرئت ورزی، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان عادی دارای رابطه معنادار بودند، اما در دانش آموزان تیزهوش تنها بین دو متغیر جرئت ورزی و عزت نفس رابطه وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که جرئت ورزی و عزت نفس، توانایی پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان عادی را داشتند. نتیجه گیری: برتری دانش آموزان تیز هوش بر دانش آموزان عادی در سه متغیر: جرئت ورزی، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی مورد تایید قرار گرفت. بعلاوه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از روی داده های جزئت ورزی و عزت نفس قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

Assertiveness ، self –esteem ، academic achievement ، gifted and regular school students ، جرئت ورزی ، عزت نفس ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان تیزهوش