ارزشیابی برنامه درسی راسته دوزی دوره متوسطه حرفه ای دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف: بررسی برنامه درسی راسته دوزی دوره متوسطه حرفه ای دانش آموزان کم توان ذهنی را در مراکز شهر مشهد طی سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸ بود. روش: در این تحقیق ۴ گروه که شامل دانش آموزان، کارگاههای حرفه آموزی، معلمان و مدیران مراکز پنج گانه (سه هنرستان دخترانه و دو هنرستان پسرانه) شهر مشهد در هر سه پایه تحصیلی بود بررسی شدند. بر اساس مدل ارزشیابی هدف محور هاموند و با استفاده از انواع سیاهه های ارزیابی، فرم های مشاهده، انجام مصاحبه و برگزاری آزمونهای پیشرفت تحصیلی به سوالات پژوهش پاسخ داده شد. سوالات کیفیت سازمان دهی محیط کارگاهی و تجهیزات کارگاه، کیفیت فرایند تدریس معلمان و میزان حصول به اهداف آموزشی پیش­بینی شده و مورد انتظار را اساس قرار داده اند. یافته ها: میانگین به دست آمده از یافته های مربوط به سازمان دهی محیط کارگاهی، تجهیزات و ابزار کارگاهی نشان از ضعف سازمان دهی محیط کارگاهی و مطلوب بودن مواد و تجهیزات آن دارد. نتایج تحلیل واریانس مولفه های مشاهده کیفیت تدریس معلمان نشان داد که تفاوت معناداری بین کیفیت تدریس در ابعاد مختلف در سه پایه از حیث مطلوبیت وجود ندارد. ارزیابی توانمندیهای شناختی و مهارتی عام و خاص دانش آموزان نیز نتایج متفاوتی بر حسب پایه تحصیلی به دست داد. نتیجه گیری: برنامه درسی اجرا شده در رشته راسته دوزی، در رسیدن به برخی اهداف پیش بینی شده نسبتا موفق بوده و در برخی از آنها موفق نبوده است و این موارد نیاز به تعمق و برنامه ریزی دارد.

کلیدواژه ها:

Fabric Sewing Curriculum ، Vocational ، Hammond's model ، ارزشیابی ، تدریس ، مدل هاموند ، دانش آموزان کم توان ذهنی ، برنامه درسی حرفه آموزی