بازتاب شعر جاهلی در شعرعرفانی فارسی قرن هفتم و هشتم
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 6، شماره: 23
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 110
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-6-23_002
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زیباییهای محتوایی و ساختاری شعر جاهلی از دیرباز مورد توجه برخی پارسی سرایان بودهاست، تا آنجا که این شعرها، قرنها، مورد تقلید و اقتباس شاعران ایرانی قرار گرفته است. شاعران ایرانی در آغاز به همان سبک و شیوه شاعران جاهلی به سرودن مضمون های آن میپرداختند تا این که با گسترش تصوف و عرفان اسلامی، توانستند معانی مادی و زمینی این اشعار را به معانی معنوی و عرفانی ارتقا دهند و آنها را به صورت تعبیرها و رمزهای عرفانی به کار ببرند. آنان با ایجاد این نوآوری و ابداع، مضمونهای شعر جاهلی را به زیباترین نمونههای شعر عرفانی رمزی تبدیل نمودند. از بارزترین مضمونها و ساختارهایی که از شعر جاهلی مورد توجه و اقتباس شاعران عارف قرار گرفتهاست؛ میتوان به ایستادن و گریستن براطلال و دمن، تشبیب و نسیب به نام عروسان مشهور شعر جاهلی، خطاب به ساربان، وصف باده، سفر و غیره اشاره نمود که هر یک در بردارنده مضمونی رمزی، صوفیانه و عارفانه میباشد.
کلیدواژه ها:
Ignorant poetry ، Persian mystical poetry ، seventh Eighth century ، Oriented code ، Comparative. ، شعر جاهلی ، شعر عرفانی فارسی قرن هفتم و هشتم ، رمزگرایی ، ادبیات تطبیقی.
نویسندگان