مقایسه مقامات سلوکی توکل، رضا و تسلیم در مکتب و ادبیات عرفان با تکیه بر مثنوی های عطار نیشابوری
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 9، شماره: 34
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-9-34_003
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
یکی از مباحث بسیار مهم در عرفان عملی، مقاماتی است که سالک باید در طریق وصول به حق، طی کند. عرفا اعتقاد دارند انسان برای رسیدن به قله رفیع معرفت، باید مراتب طریقت را به طور اکمل و اتم در وجود خود کسب کند. هدف پژوهش این است که با استفاده از برداشتهای استدلالی و روش توصیفی و تحلیلی، بینش عرفا و به ویژه عطار نیشابوری به مقامات سهگانه توکل، رضا و تسلیم را مورد بررسی و مقایسه قرار دهد. در نگاه عرفا و عطار، راز جاودانگی و غلبه بر نفس اماره و رسیدن به مقام فناء فی الله و بقاء بالله در متحلی شدن به مراتب وجودی توکل، رضا و تسلیم و سر باختن در درگاه حضرت احدیت است. در جهانبینی مکتب عرفان و عطار شباهتهایی بین این مقامات سهگانه وجود دارد. از دیدگاه آنها، مقام تسلیم از مقام توکل و رضا بالاتر است؛ چون در توکل، خواسته سالک در اولویت است، در رضا سالک خواسته الهی را اصل قرار میدهد؛ ولی در تسلیم، خواستن و خوشایند بودن برای سالک مطرح نیست؛ مقامی است که سالک از قضای الهی استقبال میکند، تسلیم مقدرات الهی میگردد و همه هستی خود را به خدا میسپارد.
کلیدواژه ها:
Attar Neishabouri ، Position ، mysticism ، Trust ، Satisfaction ، Surrender ، Masnavi. ، عطار نیشابوری ، مقام ، عرفان ، توکل ، رضا ، تسلیم ، مثنوی.
نویسندگان
هادی دینی
Master of Persian Language and Literature, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
میر جلیل اکرمی
Persian Language and Literature, Persian and Foreign Languages, University of Tabriz, Tabriz, Iran
محمد علی موسی زاده
Persian Language and Literature, Persian and Foreign Languages, University of Tabriz, Tabriz, Iran