تاثیر شروع زودهنگام قطره آهن در پیشگیری از کم خونی فقرآهن در کودکان پره ترم

زمینه و هدف : شیرخواران پره ترم نسبت به نوزادان ترم دارای ذخیره آهن کمتری هستند. پس از تولد نیز به دلیل افزایش سرعت رشد در این نوزادان، نیاز به آهن افزایش می یابد. این مطالعه به منظور مقایسه اثر شروع زودرس آهن بر اندکس های خونی و بروز کم خونی فقرآهن در نوزادان پره ترم انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی روی ۳۰ شیرخوار پره ترم ۲۰ روزه مراجعه کننده به ۴ مرکز بهداشتی درمانی شهرستان گرگان که تحت تغذیه انحصاری با شیر مادر بودند و بیماری زمینه ای و اختلال رشد نداشتند، طی سال ۱۳۸۴ انجام شد. این شیرخواران به دو گروه ۱۵نفری (مداخله و مقایسه) تقسیم شدند. برای هر شیرخوار پرسشنامه ای حاوی مشخصات فردی تکمیل گردید. گروه مداخله از ۲۰ روزگی روی آهن پروفیلاکسی mg/kg ۲ قرارگرفتند. تمامی شیرخواران در دوماهگی از نظر وجود کم خونی فقرآهن بررسی شدند. پس از ورود اطلاعات از طریق نرم افزار SPSS-۱۳ به رایانه، برای سنجش طبیعی بودن آماری نمونه ها از آزمون کلوموگروف و اسمیرنف، جهت مقایسه اندکس های خونی از آزمون آماری تی استیودنت برای نمونه های مستقل، برای مقایسه بروز کم خونی فقرآهن در دو گروه مداخله و مقایسه از آزمون آماری کای اسکوئر و شاخص آماری خطر نسبی (RR) استفاده شد. سطح معنی داری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها : میزان خطر نسبی ابتلاء به کم خونی فقرآهن در گروه مداخله ۴/۰ برابر گروه مقایسه بود که نشان دهنده اثر پیشگیری کننده قطره آهن در گروه مداخله می باشد ](۷۴۹/۱ ، ۰۹۱/۰=RR ، ۹۵ درصد= CI ، ۴/۰=[RR ، اما ازنظر آماری این اختلاف بین دو گروه معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شروع قطره آهن در ۲۰ روزگی در نوزادان نارس در پیشگیری از کم خونی فقرآهن از نظر بالینی موثر بوده است، هرچند این اختلاف از نظر آماری معنی دار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

Preterm labor ، Prophylactic iron ، Iron deficiency anemia ، نوزاد پره ترم ، آهن پروفیلاکسی ، کم خونی فقرآهن