علل آسیب های استخوانی و مفصلی در مصدومین جوان پذیرش شده در مرکز آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان (۱۳۸۸)

زمینه و هدف : آسیب های استخوانی و مفصلی ناشی از ترومای عضلانی اسکلتی یک علت مهم ناتوانی جسمی به ویژه در میان جوانان است. این مطالعه به منظور تعیین علل آسیب های استخوانی و مفصلی در مصدومین جوان ارجاع شده به مرکز آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی ۶۰۰ مصدوم در محدوده سنی ۴۰-۱۷ سال با آسیب های استخوانی و مفصلی پذیرش شده در مرکز آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان طی سال ۱۳۸۸ انجام شد. بیماران از نظر عوامل دموگرافیک، چگونگی ایجاد آسیب و یافته های بالینی، توزیع آسیب در بدن و اقدامات درمانی بررسی شدند. نمونه گیری در یک ماه از هر فصل سال به صورت تصادفی انجام شد. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و انجام معاینه فیزیکی صورت گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۶ و آزمون های کای اسکوئر و t تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : میانگین سنی افراد ۷+-۲۵ سال بود. ۸۳ درصد از آسیب ها در مردان رخ داده بود. ۳۷ درصد از حوادث بین ساعات ۱۲تا ۱۸ اتفاق افتاده بود. شایع ترین علل آسیب به تصادفات (۴۹.۶%)، آسیب های شغلی (۱۵.۳%) و سقوط از بلندی (۱۰.۳%) اختصاص داشت. گذرگاه های شهری (۴۳.۵%) و جاده ها (۱۷.۱%) بیشترین مکان های حادثه بودند. شایع ترین آسیب ها، شکستگی ها (۷۱.۷%)، آسیب نسج نرم (۴۸.۳%) و دررفتگی (۸.۷%) بود. اندام فوقانی شایع ترین عضو صدمه دیده و اندام تحتانی شایع ترین عضو شکسته بود. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان دهنده آسیب پذیری بیشتر مردان جوان در اثر تصادفات و آسیب های شغلی است.

کلیدواژه ها:

Trauma ، Car accident ، workplace injury ، Fracture ، Limb ، Gender ، تروما ، تصادف وسیله نقلیه ، آسیب شغلی ، شکستگی اندام ، جنس