فراوانی عوامل قارچی در مبتلایان به رینیت آلرژیک در شهرکرد (۱۳۸۸)

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-15-1_014

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : شناسایی آلرژن های شایع در هر منطقه برای پیشگیری و درمان بیماری های آلرژیک ضروری است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی عوامل قارچی در افراد مبتلا به رینیت آلرژیک در شهرکرد انجام شد. روش بررسی : این مطالعه موردی - شاهدی روی ۶۲ بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و ۶۲ بیمار با علل غیررینولوژی در دامنه سنی ۵-۶۰ سال مراجعه کننده به کلینیک آموزشی گوش، حلق و بینی بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد در سال ۱۳۸۸ انجام شد. از بیماران نمونه های خون و ترشحات بینی گرفته شد. سپس میزان IgE نمونه های خون با روش ELISA اندازه گیری شد. اسمیر مستقیم و کشت از ترشح بینی در محیط کشت سابوره برای وجود و یا عدم وجود قارچ انجام شد. سپس خصوصیات ظاهری کلنی و نیز خصوصیات بیوشیمیایی نوع قارچ مشخص گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۶ و آزمون های کای اسکوئر و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : از مجموع ۶۲ بیمار گروه مورد ۳۰ نفر مرد (۴۸.۳%) و ۳۲ زن (۵۱.۷%) و از مجموع ۶۲ بیمار گروه شاهد ۲۷ مرد (۴۳.۶%) و ۳۵ نفر زن (۵۶.۴%) بودند. از گروه مورد در ۱۵ نفر (۲۴%) و از گروه شاهد در ۵ نفر (۸%) پس از کشت ترشحات بینی، قارچ جدا گردید (P<۰.۰۵). بیشترین قارچ جدا شده از گروه مبتلا به رینیت آلرژیک ۵ مورد (۸%) آسپرژیلوس و پس از آن ۴ مورد (۶.۵%) پنی سیلیوم بود. در اسمیر مستقیم بررسی قارچ، در ۱۴ نفر (۲۳%) از گروه مورد (۶ مرد و ۸ زن) و ۵ نفر (۸%) از گروه شاهد (۲ مرد و ۳زن) عناصر قارچی دیده شد (P<۰.۰۵). بین جنس و درصد رشد قارچ نمونه های کشت داده شده در دو گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی داری یافت نشد. میزان IgE در ۱۹نفر (۳۱%) از افراد مبتلا به رینیت آلرژیک بالاتر از ۱۰۰ IU/mLit بود و این میزان در ۳ نفر (۴.۸%) از گروه شاهد مشاهده شد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که قارچ ها می توانند از عوامل ایجاد کننده رینیت آلرژیک باشند.

نویسندگان

حمیدرضا خضرایی

Assistant Professor, Department of ENT, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran

بهمن خلیلی

Assistant Professor, Department of Parasitology, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran

فروزان گنجی

Assistant Professor, Department of Community Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran

حسن مقیم

Assistant Professor, Department of Parasitology, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran