سندرم پاپیلون - لفور : گزارش یک مورد

سندرم پاپیلون - لفور یک بیماری اتوزمال مغلوب نادر است. این سندرم همراه با هیپرکراتوز کف دست و پا و بیماری پیشرفته پریودنتال در دندان های شیری و دایمی است. به علت تخریب شدید استخوان آلوئول در دندان های شیری و دایمی، این دندان ها دو تا سه سال پس از رویش از دست رفته و بیماران در حدود ۱۷-۱۵ سالگی هیچیک از دندان های خود را نخواهند داشت. بیمار دختری ۱۵ ساله بود که با شکایت از لق بودن دندان ها به کلینیک تخصصی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال ۱۳۹۰ مراجعه نمود. تمام دندان های بیمار به غیر از دندان های ۱۳، ۱۴، ۱۷، ۲۳، ۲۷، ۳۷، ۴۳، ۴۴ و ۴۷ کشیده شده بودند. دندان های مولر سوم نهفته بودند. بیمار مبتلا به بیماری پیشرفته پریودنتال بود. هایپرکراتوز در کف هر دو دست و پای بیمار وجود داشت. تمام دندان های بیمار کشیده شدند و با پروتز متحرک کامل درمان شد. شناسایی و درمان به موقع بیماران مبتلا به سندرم پاپیلون – لفور می تواند باعث حفظ دندان های بیمار شود.

کلیدواژه ها:

Papillon-Lefever syndrome ، Aggressive periodontitis ، Hyperkeratosis ، سندرم پاپیلون - لفور ، پریودنتیت مهاجم ، هاپیرکراتوزیز