حساسیت دارویی سویه های بالینی آسپرژیلوس فلاووس و فومیگاتوس نسبت به داروهای ایتراکونازول و آمفوتریسین B

زمینه و هدف : آسپرژیلوزیس شایع ترین عامل ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی قارچی با منشا خارجی است. این مطالعه به منظور ارزیابی حساسیت دارویی سویه های بالینی آسپرژیلوس فلاووس و فومیگاتوس نسبت به داروهای ایتراکونازول و آمفوتریسین B انجام شد. روش بررسی : این مطالعه آزمایشگاهی روی ۲۵ سویه آسپرژیلوس فلاووس و ۲۵ سویه آسپرژیلوس فومیگاتوس جدا شده از بیماران دریافت کننده عضو پیوندی انجام شد. تست حساسیت دارویی طبق استاندارد NCCLS M ۳۸-P انجام شد. سوسپانسیون قارچی از قارچ های مذکور با محدوده سلولی ۰.۵-۵X۱۰۴ CFU/ml توسط اسپکتروفوتومتر در ۵۳۰ نانومتر تهیه گردید. رقت های سریالی از داروها از ۰.۰۳۱۲۵ تا ۱۶ میکروگرم بر میلی لیتر تهیه و میزان MIC داروها بعد از ۴۸ ساعت انکوباسیون در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد تعیین گردید. یافته ها : محدوده MIC به دست آمده در مورد سویه آسپرژیلوس فومیگاتوس و آسپرژیلوس فلاووس در برابر ایتراکونازول به ترتیب یک تا ۴ میکروگرم بر میلی لیتر و نیم تا ۴ میکروگرم بر میلی لیتر بود. در حالی که محدوده MIC برای سویه های آسپرژیلوس فومیگاتوس و آسپرژیلوس فلاووس در برابر آمفوتریسین B به ترتیب نیم تا ۲ میکروگرم بر میلی لیتر و ۰.۲۵ تا ۲ میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد. میزان MIC آمفوتریسین B به طور معنی داری کمتر از ایتراکونازول بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : با توجه به میزان محدوده MIC حاصل از آمفوتریسین B و ایتراکونازول، آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس فومیگاتوس جزء سویه های حساس ارزیابی شدند و سویه مقاوم از لحاظ in vitro مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

Aspergillus flavus ، Aspergillus fumigatus ، Drug susceptibility ، Amphotericin B ، Itraconazole ، آسپرژیلوس فلاووس ، آسپرژیلوس فومیگاتوس ، حساسیت دارویی ، آمفوتریسین B ، ایتراکونازول