تعیین میزان آلومینیوم باقیمانده ناشی از کاربرد آلوم و پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت آب های کدر
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-16-1_014
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف : در فرایند زلال سازی آب به منظور ته نشینی ذرات کلوییدی از مواد منعقدکننده مختلفی مانند سولفات آلومینیوم (آلوم) و پلی آلومینیوم کلراید استفاده می شود. استفاده از هر دو نوع منعقد کننده در فرایند انعقاد باعث باقی ماندن مقداری آلومینیوم در آب می شود که اگر مقدار آن از استاندارد تعیین شده تجاوز کند؛ اثرات مخربی بر روی سلامت انسان و محیط زیست خواهد داشت. این مطالعه به منظور تعیین میزان آلومینیوم باقیمانده ناشی از کاربرد آلوم و پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت از آب های کدر انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه آزمایشگاهی کدورت های به کار رفته در نمونه آب شامل کدورت های کم ، کدورت متوسط و کدورت های بالا بود که با استفاده از پودر کائولین به صورت مصنوعی ساخته شد. نمونه های آب به میزان یک لیتر در ۶ جار ریخته شد و پس از تنظیم pH و افزودن ماده منعقد کننده، آزمایش جار طی مرحله اختلاط سریع طی زمان ۳۰ ثانیه و با شدت اختلاط ۱۰۰ دور در دقیقه و سپس در مرحله اختلاط کند با شدت ۲۰ دور در دقیقه و به مدت ۱۵ دقیقه و مرحله ته نشینی به مدت ۳۰ دقیقه انجام گردید. نمونه برداری برای به دست آوردن راندمان حذف کدورت و میزان آلومینیوم باقیمانده صورت گرفت. تعیین کدورت مطابق روش نفلومتری و توسط دستگاه کدورت سنج و تعیین آلومینیوم طبق روش اریوکروم سیانینR انجام شد. یافته ها : میزان آلومینیوم باقیمانده توسط کاربرد پلی آلومینیوم کلراید در آب هایی با کدورت کم، متوسط و زیاد به ترتیب ۰.۰۰۶ میلی گرم بر لیتر، ۰.۰۵ میلی گرم بر لیتر و ۰.۰۷ میلی گرم بر لیتر و میزان آلومینیوم باقیمانده توسط کاربرد آلوم در آب هایی با کدورت کم، متوسط و زیاد به ترتیب ۰.۰۶۵ میلی گرم بر لیتر ، ۰.۱۵ میلی گرم بر لیتر و ۰.۲۲ میلی گرم بر لیتر بود. بین دوز مصرفی آلوم و پلی آلومینیوم کلراید با میزان آلومینیوم باقیمانده ارتباط آماری معنی داری به دست آمد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : پلی آلومینیوم کلراید، به دلیل حساسیت کمتر به تغییرات pH و کاهش غلظت آلومینیوم باقیمانده در آب تصفیه شده نسبت به آلوم برتری داشته و می تواند به عنوان یک منعقد کننده مناسب استفاده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدهادی مهدی نژاد
Assistant Professor, Environmental Health Research Center, Department of Environmental Health, Faculty of Health, Golestan University of Medical Science, Gorgan, Iran
نساء علیمحمدی
Environmental Health Engineering
ساجده ارباب مجنی
Environmental Health Engineering
آمنه سلطانی
Environmental Health Engineering
عالیه امانبایی
Environmental Health Engineering