غربالگری نوروپاتی اتونوم قلب و عروق در بیماران دیابتی غیروابسته به انسولین

زمینه و هدف : نوروپاتی اتونوم قلب و عروقCardiac Autonomic Neuropathy: CAN) ) شایع ترین و مهم ترین نوع بالینی نوروپاتی اتونوم در دیابت است. از پیامدهای CAN می توان انفارکتوس بی علامت، نارسایی تنفس و افزایش خطر مرگ و میر را نام برد. این مطالعه به منظور غربالگری CAN در بیماران دیابتی غیروابسته به انسولین انجام گردید. روش بررسی : این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی ۷۰ بیمار (۲۲ مرد و ۴۸ زن) دیابتی غیروابسته به انسولین انجام شد. برای تشخیص نوروپاتی از آزمون های تعداد ضربان های قلب در شرایط پایه، تغییرات سرعت قلب، تفاوت در سرعت قلب و فشارخون به دنبال تغییر وضعیت و مقدار اصلاح شده فاصله QT استفاده شد. نتایج مجموع آزمایشات به صورت صفر یا طبیعی، ۱ یا بینابینی و ۲ یا بالاتر از آن به معنی غیرطبیعی یا مبتلا به CAN رتبه بندی شد. یافته ها : ۱۰ نفر (۱۴.۳%) طبیعی، ۳۵ نفر (۵۰%) بینابینی و ۲۵ نفر (۳۵.۷%) مبتلا به CAN بودند. بین شدت های مختلف نوروپاتی اتونوم قلبی از نظر مدت ابتلا به دیابت تفاوت معنی دار دیده شد (P<۰.۰۵). میزان تغییر فشارخون سیستولی بیشترین ارتباط را با شدت نوروپاتی اتونوم قلبی داشت (r=۰.۵۰۹) نتیجه گیری : در این مطالعه نوروپاتی اتونوم قلب و عروق نسبت به مطالعات مشابه بیشتر و سابقه بیش از ۱۰ سال ابتلا به دیابت مهم ترین عامل خطر CAN تعیین شد.

کلیدواژه ها:

Diabetes mellitus ، Cardiovascular autonomic neuropathy ، Hypertension ، دیابت نوع دو ، نوروپاتی اتونوم قلبی ، پرفشاری خون