عوارض منجر به بستری ناشی از مصرف داروهای ضدسل در شهرستان گرگان (۹۰-۱۳۸۶)

زمینه و هدف : درمان با داروهای ضدسل موثرترین روش کنترل بیماری سل است. با شناسایی عوارض داروهای ضدسل و درمان آنها می توان از ایجاد مقاومت دارویی جلوگیری نمود. این مطالعه به منظور تعیین عوارض منجر به بستری ناشی از مصرف داروهای ضدسل ثبت شده طی سال های ۹۰-۱۳۸۶ در مراکز بهداشتی شهری و روستایی شهرستان گرگان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی ۱۵۵۰ پرونده بیماران مبتلا به سل در گرگان انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و بالینی در پرسشنامه ای ثبت شد. عوارض دارویی در سه دسته کبدی، پوستی و سایر عوارض تقسیم شدند. یافته ها : ۴۴ بیمار مبتلا به سل (۲.۸%) دارای عوارض دارویی منجر به بستری بودند که ۲۷ نفر (۶۱.۴%) از آن زن بودند. بین وقوع عوارض دارویی با سن و جنس ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. ۳۴ بیمار (۷۷.۳%) به سل ریوی و ۱۰ بیمار (۲۲.۷%) به سل خارج ریوی مبتلا بودند. ۱۷ نفر (۳۸.۶%) از مسلولین مبتلا به دیابت بودند. بین وقوع عارضه دارویی و بیماری زمینه ای ارتباط آماری معنی داری مشاهده نگردید. عارضه کبدی در ۳۷ بیمار (۸۴.۱%)، عارضه پوستی در ۵ بیمار (۱۱.۴%) و سایر عوارض در ۲ بیمار (۴.۵%) منجر به بستری شده بود. نتیجه گیری : عارضه کبدی فراوان ترین علت بستری ناشی از مصرف داروهای ضدسل در شهرستان گرگان بود.

کلیدواژه ها:

Tuberculosis ، Anti-TB drug ، Liver ، سل ، داروی ضدسل ، کبد