مقایسه اثر هشت هفته تمرین هوازی با تمرین ترکیبی بر سطح لپتین و گلوکز سرم مردان مبتلا به دیابت نوع ۲

زمینه و هدف : هورمون لپتین نقش مهمی در چاقی و دیابت نوع ۲ دارد. این مطالعه به منظور مقایسه اثر هشت هفته تمرین هوازی و ترکیبی (تمرین هوازی و مقاومتی) بر سطوح هورمون لپتین و گلوکز سرم مردان مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی روی ۲۴ مرد مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز دیابت بیمارستان طالقانی کرمانشاه در سال ۱۳۹۱ انجام شد. بیماران به طور تصادفی در سه گروه هشت نفری کنترل، تمرین هوازی و تمرین ترکیبی (تمرین هوازی و مقاومتی) قرار گرفتند. تمرینات در هشت هفته شامل سه جلسه در هفته به مدت یک ساعت انجام گردید. گروه کنترل هیچگونه فعالیت ورزشی نداشت. سطح لپتین و گلوکز ناشتا سرم ۴۸ ساعت پیش از آغاز مداخله و ۴۸ ساعت پس از پایان مداخله در حالت ناشتا به عنوان مقادیر پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. یافته ها : در پیش آزمون تفاوت آماری معنی داری در سطح هورمون لپتین و گلوکز ناشتا سرم بین سه گروه مشاهده نشد. پس از مداخله در گروه تمرین هوازی گلوکز ناشتا سرم و در گروه تمرین ترکیبی سطح لپتین و گلوکز ناشتا سرم کاهش آماری معنی داری در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : تمرین هوازی و ترکیبی با کاهش در گلوگز سرم برای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ پیشنهاد می شوند؛ اما تمرین ترکیبی با توجه به کاهش در سطح لپتین، برای این دسته از بیماران سودمندتر است.

کلیدواژه ها:

Diabetes mellitus ، Aerobic training ، Combined training ، Glucose ، Leptin ، دیابت نوع ۲ ، تمرین هوازی ، تمرین ترکیبی ، گلوکز ، لپتین