اثر مکمل کوآنزیم Q۱۰ بر شاخص های پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از مسابقه فوتبال

زمینه و هدف : فعالیت های ورزشی شدید ممکن است تعادل سیستم اکسیدانتی و آنتی اکسیدانتی بدن را بر هم بزند و سبب بروز پدیده استرس اکسیداتیو و افت عملکرد ورزشکان شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر مصرف مکمل کوآنزیم Q۱۰ بر شاخص های پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از مسابقه فوتبال انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه شبه تجربی ۳۶ بازیکن فوتبال (با میانگین سن ۱.۱۲±۲۰.۰۸ سال، وزن ۱.۶۵±۶۳.۲۸ کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی ۰.۹۸±۵۳.۱۲ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) طی ۱۴ روز در سه گروه ۱۲ نفری قرار گرفتند. گروه کنترل تحت دریافت مکمل ها و فعالیت ورزشی مذکور قرار نداشت؛ اما گروه های تجربی تحقیق شامل گروه پلاسبو و گروه کوآنزیم Q۱۰ در طول دوره علاوه بر دریافت دارونما (۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن آسپارتام) و مکمل (۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مکمل یوبیکینون-۱۰) به اجرای دو مسابقه ۹۰ دقیقه ای فوتبال به فاصله کمتر از ۴۸ ساعت از هم پرداختند. سپس در دو مرحله ۲۴ ساعت قبل و بعد از دوره، شاخص های مالون دی آلدئید (MDA)، لاکتات دهیدروژناز (LDH)، کراتین کیناز (CK) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) سرم اندازه گیری گردید. یافته ها : مقادیر سرمی مالون دی آلدئید و AST بعد از دو مسابقه متوالی فوتبال در گروه پلاسبو افزایش معنی داری یافت (P<۰.۰۵)؛ اما غلظت سرمی مالون دی آلدئید و AST در گروه تجربی با مصرف مکمل در مقایسه با گروه کنترل و پلاسبو افزایش معنی داری پیدا نکرد. نتیجه گیری : مصرف کوتاه مدت کوآنزیم Q۱۰ به صورت مصرف قبل و در حین دو مسابقه متوالی فوتبال می تواند از افزایش سطح برخی نشانگرهای پراکسیداسیون لیپیدی بکاهد.

کلیدواژه ها:

Oxidative Stress ، Coenzyme Q۱۰ ، Malondialdehyde ، Lactate dehydrogenase ، Creatine kinase ، Aspartate aminotransferase ، Soccer ، استرس اکسیداتیو ، کوآنزیم Q۱۰ ، مالون دی آلدئید ، لاکتات دهیدروژناز ، کراتین کیناز ، بازی فوتبال