اثر ضدباکتریایی نانوذرات نقره سنتز شده به روش سنتز زیستی با استفاده از تراواش های بذر گیاه کهورک روی دو سویه استاندارد اشریشیاکلی با نام های K۱۲ و ۲۵۹۲۲

زمینه و هدف : ذرات در علم نانو اندازه ای در مقیاس یک تا ۱۰۰ نانومتر دارند که نانوذرات نامیده می شوند. علاوه بر ترکیب و ساختار، ابعاد مواد نیز یکی از عوامل موثر بر خواص مواد است. با ظهور توسعه نانوتکنولوژی و با توجه به خاصیت ضدمیکروبی نقره و افزایش این خاصیت در مقیاس نانو؛ می توان از آن در مبارزه با پاتوژن های مختلف انسانی نیز بهره برد. این مطالعه به منظور تعیین اثر ضدباکتریایی نانوذرات نقره سنتز شده به روش سنتز زیستی با استفاده از تراواش های بذر گیاه کهورک روی دو سویه استاندارد اشریشیاکلی با نام های K۱۲ و ۲۵۹۲۲ انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی آنالیز مشخصات نانوذرات نقره با آنالیز UV visible اسپکتروفتومتری، پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری انجام شد. سپس به منظور بررسی اثر ضدباکتریایی نانوذرات سنتز شده، از روش رقت سازی لوله ای براث (ماکرودیلوشن) استفاده گردید. کمترین غلظت مهارکنندگی (MIC) و کمترین غلظت باکتری کشی (MBC) نانوذرات نقره روی دو سویه استاندارد اشریشیاکلی محاسبه شد. یافته ها : عکس الکترونی تشکیل نانوذرات را با قطری در محدوده ۵ تا ۳۵ نانومتر با بیشترین فراوانی در محدوده اندازه ۲۵-۲۰ نانومتر نشان داد. نانوذرات نقره سنتز شده در غلظت بسیار پایین از رشد باکتری ها جلوگیری کرد. به طوری که برای K۱۲ و ۲۵۹۲۲ از باکتری استاندارد اشریشیاکلی کمترین غلظت مهارکنندگی به ترتیب ۱.۵۶ و ۰.۳۹ میکروگرم بر میلی لیتر (ppm) و کمترین غلظت باکتری کشی به ترتیب ۳.۱۲ و ۰.۷۸ میکروگرم بر میلی لیتر (ppm) تعیین گردید. نتیجه گیری : سنتز زیستی با استفاده از تراواش های بذر کهورک روشی بسیار کم هزینه و بدون نیاز به مصرف انرژی است. نانوذرات نقره با توجه به فعالیت شدید ضدباکتریایی می توانند جایگزین مناسبی برای مواد گندزدا، ضدعفونی کننده و کنترل عوامل بیماری زا باشند.

کلیدواژه ها:

Macro-dilution ، Minimum bactericidal concentration ، Transmission electron microscopy ، Minimum inhibition concentration ، ماکرودیلوشن ، کمترین غلظت باکتری کشی ، میکروسکوپ الکترونی عبوری ، کمترین غلظت مهارکنندگی