اثر هشت هفته تمرین بی هوازی فزاینده میان مدت بر سطح سرمی آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز موش های صحرایی

زمینه و هدف : فعالیت های جسمانی متفاوت بر روی سیستم ضداکسایشی موثرند. انتخاب مناسب نوع، زمان و شدت تمرین در جهت ارتقاء سطح سلامت جامعه ضروری به نظر می رسد. این مطالعه به منظور تعیین اثر  هشت هفته تمرین بی هوازی فزاینده میان مدت بر سطح سرمی آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) موش های صحرایی ماده انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۳۰ سر موش صحرایی ماده به طور تصادفی در دو گروه کنترل و بی هوازی تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته، کنترل (بدون فعالیت)، تمرین بی هوازی (هفته ای ۳ جلسه با سرعت ۲۴ تا ۳۰ متر در دقیقه، شیب ۵ تا ۱۵ درجه و مدت ۳۰ ثانیه) اجرا شد. سطح سرمی آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها : سطح سرمی آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز (U/ml) در گروه کنترل و بی هوازی فزاینده به ترتیب ۹۸.۸±۱۲.۸ و ۱۷.۳±۱۰۹.۱ تعیین شد (P<۰.۰۵). همچنین سطح سرمی آنزیم کاتالاز (U/ml) در گروه کنترل و بی هوازی فزاینده به ترتیب ۷.۲±۵۱.۲ و ۴.۲±۴۸.۴ تعیین شد که از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری : تمرین بی هوازی فزاینده در میان مدت، سبب افزایش اثرگذاری در سطح سرمی آنزیم ضداکسایشی SOD می شود.

کلیدواژه ها:

Anaerobic training ، Superoxide dismutase ، Catalase ، Rat ، تمرین بی هوازی ، سوپراکسید دیسموتاز ، کاتالاز ، موش صحرایی