عوامل موثر در پیامد درمان بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت در استان گلستان (۱۳۹۳)

زمینه و هدف : سل یکی از قدیمی ترین بیماری های شناخته شده انسان و یکی از علل اصلی مرگ در دنیاست که در صورت عدم درمان ۵۰درصد بیماران تا ۵ سال اول ابتلا به سل ریوی فوت می کنند. آمارهای سازمان بهداشت جهانی حاکی از میزان پایین تر موفقیت درمان موارد سل اسمیر مثبت در ایران نسبت به میانگین منطقه ای و جهانی است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل موثر در پیامد درمان بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت در استان گلستان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی- تحلیلی روی ۳۳۱ نفر (۱۸۵ مرد و ۱۴۶ زن) از بیماران جدید مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت شناسایی شده در آزمایشگاه های تشخیص سل استان گلستان طی سال ۱۳۹۳ انجام شد. درمان کلیه بیماران به مدت دوماه بر مبنای پروتکل کشوری و مطابق استراتژی DOTS انجام شد. ملاک پیامد درمان بررسی وضعیت اسمیر خلط در پایان ماه دوم درمان بود و اثر متغیرهای مستقل جنسیت، نوع داروی مصرفی، میانگین سنی و وزنی بیماران، مصرف مواد دخانی، وابستگی به مواد مخدر و شدت آلودگی اسمیر خلط زمان تشخیص بیماری بر آن ارزیابی گردید. یافته ها : ۵۰.۸% بیماران تحت درمان با داروهای ترکیبی و ۴۹.۲% تحت درمان با داروهای مجزا بودند. میزان تبدیل اسمیر خلط مثبت به منفی در پایان ماه دوم درمان ۶۷.۷% بود. در تحلیل چند متغیره مهم ترین متغیرهایی که به صورت معنی دار در مدل رگرسیونی باقی ماندند؛ شامل سن بیمار (۹۵% CI: ۰.۹۶-۰.۹۹, OR: ۰.۹۸, P=۰.۰۱۷)، وابستگی به مواد مخدر (۹۵% CI: ۱.۲۶-۴.۵۴, OR: ۲.۴, P=۰.۰۰۸)، قومیت (۹۵% CI: ۱.۸۶-۷.۰۲, OR: ۳.۶۲, P=۰.۰۰۰۱) و شدت آلودگی اسمیر خلط تشخیصی (P<۰.۰۰۰۱) بود. نتیجه گیری : میزان موفقیت درمان دو ماهه در بیماران تحت مطالعه نسبتا پایین بود. سن بیماران در زمان تشخیص بیماری، وابستگی به مواد مخدر و شدت آلودگی اسمیر خلط زمان تشخیص، عوامل موثر در پاسخ به درمان بیماران مسلول در مرحله حمله ای بود.

کلیدواژه ها:

Tuberculosis ، Smear positive ، Treatment success ، Ethnicity ، Addiction ، Age ، سل ، اسمیر مثبت ، موفقیت درمان ، قومیت ، اعتیاد ، سن