اثر مداخله بالینی خانواده - محور بر اضطراب اعضای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

زمینه و هدف : بستری شدن بیماران در بخش مراقبت های ویژه اغلب به اضطراب اعضای خانواده منجر می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر مداخله بالینی خانواده - محور بر اضطراب اعضای خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی روی ۸۰ عضو خانواده بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه در دو گروه کنترل و مداخله انجام شد. سطح اضطراب افراد در روزهای دوم و ششم بستری با پرسشنامه افسردگی و اضطراب بیمارستانی سنجیده شد. در گروه مداخله، اعضای خانواده از روز دوم تاششم اجازه داشتند روزانه حداکثر دو ساعت در نوبت عصر بر بالین بیمار حضور یابند. اطلاعات شفاهی درباره تجهیزات و مقررات بخش و کارت اطلاعات روزانه حاوی اقدامات درمانی مراقبتی، علایم حیاتی و سطح هوشیاری توسط یک پرستار در اختیار اعضای خانواده قرار گرفت و به پرسش های آنان پاسخ داده شد. یافته ها : بین میانگین نمرات اضطراب روز ششم در گروه مداخله (۳.۲۲±۱۱.۱) و گروه کنترل (۳.۴۴±۷.۰۵) اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (P<۰.۰۵). همچنین فراوانی نسبی اضطراب بالا در گروه مداخله (۶۵درصد) بیش از گروه کنترل (۱۵درصد) تعیین شد (P<۰.۰۵). شانس اضطراب در روز ششم برای فرزندان کمتر از سایراعضای خانواده بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : انتقال اطلاعات بالینی، حضور بر بالین و شرکت اعضای خانواده در مراقبت از بیمار در هفته اول بستری شدن بیمار در بخش مراقبت ویژه به افزایش اضطراب اعضای خانواده منجر می شود.

کلیدواژه ها:

Anxiety ، Intensive care ، Family- centered clinical intervention ، Patient hospitalization ، اضطراب ، مراقبت های ویژه ، مداخله بالینی خانواده محور ، بیماران بستری