اثر تمرین هوازی بر سطح سرمی اندوتلین-۱ و مالون دی آلدئید زنان بالای ۶۰ سال غیرفعال

زمینه و هدف : افزایش سطح اندوتلین-۱ و مالون دی آلدئید سرمی با افزایش خطر بروز بیماری عروق کرونر همراه است. این مطالعه به منظور تعیین اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی اندوتلین-۱ و مالون دی آلدئید زنان بالای ۶۰ سال غیرفعال انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه شبه تجربی ۲۱ زن بالای ۶۰ سال غیرفعال به صورت غیرتصادفی در دو گروه کنترل (۱۰ نفر) و مداخله (۱۱ نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین هوازی شامل هشت هفته تمرین هوازی (با شدت ۵۰ تا ۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره)، هر هفته سه جلسه یک ساعته اجرا شد. سطح اندوتلین-۱ و مالون دی آلدئید سرمی پیش از شروع و پس از پایان مداخله تمرینی تعیین شد. یافته ها : اندوتلین-۱ سرمی گروه مداخله پس از هشت هفته تمرین هوازی (۳.۴۲ در مقابل ۲.۱۹ پیکوگرم بر میلی لیتر) به میزان ۳۵.۹۶% کاهش یافت (P<۰.۰۵). این میزان در گروه کنترل نیز با کاهش ۴۱.۰۹% (۴.۳۸ در مقابل ۲.۵۸ پیکوگرم بر میلی لیتر) از نظر آماری معنی دار بود (P<۰.۰۵)؛ اما تغییرات میانگین اندوتلین-۱ سرمی زنان در مقایسه بین گروهی تفاوت آماری معنی داری نداشت. در انتهای مطالعه کاهش میزان مالون دی آلدئید سرمی گروه مداخله (۱۲.۴۷ در مقابل ۱۲.۲۷ میکرومول بر لیتر) در مقایسه با گروه کنترل (۲۲.۰۹ در مقابل ۱۵.۹۷ میکرومول بر لیتر) از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری : سطح سرمی اندوتلین-۱ در هر دو گروه مداخله و کنترل در انتهای مطالعه کاهش یافت؛ لذا تمرین هوازی منظم با شدت متوسط اثرگذار نبود.

کلیدواژه ها:

Aerobic training ، Endothelin-۱ ، Malondialdehyde ، Age ، Woman ، تمرین هوازی ، اندوتلین-۱ ، مالون دی آلدئید ، سن ، زن