اثر عصاره هیدروالکلی نعناع بر پاسخ های حرکتی کولون به دنبال مواجهه با استرس بی حرکتی در موش آزمایشگاهی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-18-4_003

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : عصاره هیدروالکلی نعناع برای کاهش اختلالات گوارشی مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی نعناع بر پاسخ های حرکتی کولون به دنبال مواجهه با استرس بی حرکتی در موش آزمایشگاهی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۳۰ سر موش آزمایشگاهی نژاد آلبینو در سه گروه ده تایی کنترل، استرس بی حرکتی (گروه تجربی اول) و استرس بی حرکتی + تزریق داخل صفاقی عصاره هیدروالکلی نعناع به میزان mg/kg ۲۷ (گروه تجربی دوم) قرار گرفتند. گروه های تجربی اول و دوم به مدت ۴ ساعت در روز برای سه روز متوالی تحت استرس بی حرکتی قرار گرفتند. در آزمایشات برون تنی (in vitro) قطعاتی از کولون در حمام عضو (حاوی کربس) قرار گرفت و به ترانسدیوسر ثبت فشار ایزومتریک متصل گردید. پس از نیم ساعت تثبیت بافت، انقباضات ایجاد شده در بافت های جدا شده از حیوانات مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. وزن مدفوع به صورت شاخص حرکات روده در شرایط درون تنی (in vivo) و تغییرات فشار داخل روده در شرایط برون تنی مقایسه گردید. یافته ها : در محیط درون تنی، میانگین و انحراف معیار وزن مدفوع بعد از سه مرحله استرس بی حرکتی در گروه های کنترل، تجربی اول و دوم به ترتیب ۰.۷۱±۱.۳۶ ، ۰.۶۴±۱.۰۶ و ۰.۳۹±۰.۴۷ گرم تعیین شد و اختلاف بین گروه تجربی دوم در مقایسه با گروه های کنترل و تجربی اول از نظر آماری معنی دار بود (P<۰.۰۵). در محیط برون تنی، میانگین و انحراف معیار فشار داخل روده برای گروه های کنترل، تجربی اول و دوم به ترتیب ۱.۱۵±۴.۴۷ ، ۱.۲۵±۳.۴۸ و ۰.۳۷±۰.۷۷ میلی متر جیوه تعیین شد و اختلاف بین گروه تجربی دوم در مقایسه با گروه های کنترل و تجربی اول از نظر آماری معنی دار بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : عصاره نعناع سبب کاهش پاسخ حرکتی کولون بعد از استرس مزمن در شرایط درون تنی و برون تنی می گردد.

نویسندگان

رضا رحمتی

Assistant Professor, Department of Physiology, School of Medicine, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran

شهریار سمنانی

Associate Professor, Golestan Research Center of Gastroentrology & Hepatology, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran

غلامرضا وقاری

Assistant Professor, Ischemic Disorders Research Center, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran

سیدمهران حسینی

Associate Professor, Department of Physiology, School of Medicine, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran

ابراهیم حسام

Department of Physiology, School of Medicine, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran