ارزیابی عوامل مرتبط با زمان منفی شدن اسمیر خلط در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت استان گلستان (۹۳-۱۳۸۹)

زمینه و هدف : سل با عامل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس یکی از مرگبارترین بیماری های عفونی در جهان است. با شروع درمان موثر آنتی بیوتیکی، میزان باسیل سل به سرعت کاهش یافته و باسیل های باقیمانده در خلط، مقیاس اندازه گیری مهمی برای پاسخ به درمان است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مرتبط با زمان منفی شدن اسمیر خلط در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت انجام شد. روش بررسی : این مطالعه همگروهی گذشته نگر روی ۲۰۹۳ بیمار سل ریوی اسمیر مثبت جدید ثبت شده در استان گلستان از فروردین ۱۳۸۹ تا اسفند ۱۳۹۳ انجام شد. پیامد مطالعه تعیین زمان منفی شدن اولین اسمیر حین درمان و سنجش ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی، تراکم باسیل در اسمیر اولیه، نتیجه کشت، رادیوگرافی قفسه سینه، دیابت و HIV بود. یافته ها : ۶۷.۵% بیماران تا پایان ماه دوم اسمیر منفی داشتند. بین متغیرهای جنس، سن، وزن، تراکم باسیل در اسمیر شروع درمان و نتیجه کشت با زمان منفی شدن اسمیر ارتباط آماری معنی داری نشان داد (P<۰.۰۵). سن بالا، کم وزنی، بالا بودن تراکم باسیل در اسمیر شروع درمان و افزایش تعداد کلنی در کشت بیماران اسمیر مثبت به عنوان عوامل پیش بینی کننده در زمان منفی شدن اسمیر نقش داشتند. نتیجه گیری : میزان منفی شدن اسمیر و موفقیت درمان در استان گلستان کمتر از حد انتظار تعیین شده بود.

کلیدواژه ها:

Tuberculosis ، Sputum smear ، Time Sputum conversion ، سل ، اسمیر خلط ، زمان منفی شدن اسمیر خلط