اثر تمرینات استقامتی به همراه مصرف مکمل ال- کارنیتین بر اینترلوکین-۶، نیتریک اکساید، فشارخون و ترکیب بدنی زنان جوان چاق: یک مطالعه کارآزمایی بالینی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 74
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-22-3_001
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: چاقی از طریق رهاسازی عوامل التهابی از جمله اینترلوکین-۶ (IL-۶) باعث ابتلا به آترواسکلروزیس و بیماری های قلبی- عروقی می شود. همچنین مکمل ال-کارنیتین باعث کاهش عوامل التهابی نظیر IL-۶ می گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر هشت هفته تمرینات استقامتی به همراه مکمل یاری ال-کارنیتین بر IL-۶ ، نیتریک اکساید (NO)، فشارخون و ترکیب بدنی زنان جوان چاق انجام شد.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، ۴۰ زن داوطلب جوان چاق (با میانگین سنی ۲.۳±۲۳.۳ سال و شاخص توده بدنی ۱.۴±۳۱.۱ کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی در ۴ گروه ۱۰ نفری تمرین استقامتی همراه ال-کارنیتین (E+S)، تمرین استقامتی همراه دارونما (E+P)، ال-کارنیتین (S) و کنترل (C) قرار گرفتند. پروتکل تمرینی شامل ۸ هفته تمرین استقامتی با شدت و مدت فزاینده (۲۵ دقیقه با شدت ۵۰ درصد از حداکثر ضربان قلب و افزایش تا ۴۵ دقیقه با شدت ۷۰ درصد از حداکثر ضربان قلب) بود که ۳ جلسه در هفته اجرا گردید. گروه های مکمل روزانه به میزان ۳ گرم مکمل ال-کارنیتین و گروه دارونما به همان میزان مالتودکسترین مصرف نمودند. فشارخون و نمونه های خونی ناشتا قبل و ۳۶ ساعت پس از پروتکل تمرینی گرفته شد و سطح سرمی IL-۶ و NO به روش الایزا اندازه گیری گردید.
یافته ها: شاخص IL-۶، وزن، توده چربی و درصد چربی به طور معنی داری در گروه های E+S و E+P در مقایسه با گروه های S و C کاهش آماری معنی داری داشت (P<۰.۰۵) و میزان کاهش در گروه E+S نسبت به گروه E+P به طور معنی داری بیشتر بود (P<۰.۰۵). همچنین NO نیز تنها در گروه های E+S و E+P در مقایسه با گروه کنترل و گروه ال-کارنتین افزایش آماری معنی داری داشت (P<۰.۰۵).
نتیجه گیری: اگرچه اجرای ۸ هفته تمرین استقامتی با و بدون مکمل یاری ال-کارنیتین باعث کاهش IL-۶، افزایش NO و بهبود ترکیب بدنی گردید؛ اما اثرگذاری تمرین استقامتی به همراه مصرف ال-کارنیتین بر میزان کاهش IL-۶، وزن و توده چربی به شکل محسوسی بهتر بود.
کلیدواژه ها:
Exercise Training ، Carnitine ، Inflammation ، Blood Pressure ، Obesity ، فعالیت ورزشی ، کارنیتین ، التهاب ، فشارخون ، چاقی
نویسندگان
مریم علی محمدی
Ph.D Candidate in Exercise Physiology, Department of Physical Education & Sport Science, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran
کمال عزیزبیگی
Associate Professor in Exercise Physiology, Department of Physical Education & Sport Sciences, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran
ظاهر اعتماد
Assistant Professor in Exercise Physiology, Department of Physical Education & Sport Sciences, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :