شیوع موارد مشکوک به ابتلا سندرم ژیلبرت در استان گلستان (۱۳۹۳)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-23-1_015

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سندرم ژیلبرت اختلال ژنتیکی نسبتا شایع در متابولیسم بیلی روبین است. در این سندرم با وجود ساختار و عملکرد نرمال کبد، میزان آنزیم یوریدین دی فسفات گلوکورونوزیل ترانسفراز، کاهش یافته و در نتیجه بیلی روبین غیرکنژوگه سرم افزایش می یابد. سندرم ژیلبرت در ۳ تا ۱۰ درصد جمعیت ها دیده می شود. این مطالعه به منظور تعیین شیوع موارد مشکوک به ابتلا سندرم ژیلبرت استان گلستان انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی بر روی ۱۶۶۴ از مراجعین به مراکز بهداشت روستایی و شهرستان های استان گلستان در محدوده سنی ۱۸ تا ۴۵ سال با آنزیم های کبدی نرمال طی سال ۱۳۹۳ انجام شد. براساس پراکندگی جمعیتی، به صورت ناشتا از این افراد خون تام تهیه شد. سپس بیلی روبین توتال آنها اندازه گیری گردید. برای افراد دارای بیلی روبین توتال بیشتر از ۱.۵ میلی گرم بر دسی لیتر، تک دوز خوراکی ۶۰۰ میلی گرم ریفامپین به صورت ناشتا تجویز شد. افرادی که پس از مصرف ریفامپین بیلی روبین غیرمستقیم بالای ۱.۳ میلی گرم بر دسی لیتر داشتند؛ به عنوان افراد مشکوک به ابتلا سندرم ژیلبرت در نظر گرفته شدند. یافته ها: شیوع موارد مشکوک به ابتلا سندرم ژیلبرت (۹۷ نفر) در سطح استان گلستان ۵.۸% به دست آمد. سندرم ژیلبرت در مردان (۱۰%) شایع تر از زنان (۴.۳%) بود (P<۰.۰۵). فراوانی سندرم ژیلبرت در قومیت سیستانی ۵.۴%، قومیت فارس ۵.۴% و در قومیت ترکمن ۶.۷% تعیین شد و این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. فراوانی سندرم ژیلبرت در هرسه قومیت در مردان بیشتر از زنان بود که نتایج در دو قومیت سیستانی و فارس معنی دار بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: موارد مشکوک به ابتلا سندرم ژیلبرت در مردان شایع تر از زنان بود و این شیوع در قومیت ترکمن بیشتر بود.

نویسندگان

ازاده علی عرب

Ph.D Candidate in Clinical Biochemistry, Department of Biochemistry, Faculty of Medicine, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

بهرام یغمائی

Professor of Clinical Biochemistry, Department of Biochemistry, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

سیدمحمدحسین قادریان

Associate Professor of Medical Genetics, Department of Genetics, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

مرگن کلوی

General Physician, Faculty of Medicine, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.

مسعود خوش نیا

Gastroenterologist and Hepatologist, Gorgan, Iran.

غلامرضا روشندل

Research Associate Professor of Epidemiology (By Research), Golestan Research Center of Gastroenterology and Hepatology (GRCGH), Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.

زهرا حصاری

Assitant Professor of Clinical Biochemistry, Department of Laboratory Science, School of Allied Medical Sciences, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.

حمیدرضا جوشقانی

Professor of Clinical Biochemistry, Metabolic Disorders Research Center, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Hemmati F, Saki F, Saki N, Haghighat M. Gilbert syndrome ...
  • Horsfall LJ, Zeitlyn D, Tarekegn A, Bekele E, Thomas MG, ...
  • Bakhotmah MA, Gasem AA, Bairotee B. Asymptomatic unconjugated hyperbilirubinemia (Gilbert ...
  • Hallal H, Egea JM, Mas P, García MD, Pérez-Cuadrado E, ...
  • نمایش کامل مراجع