طراحی الگوی آموزش راهبردی کارکنان واحدهای شناور نداجا با هدف ماندگاری شغلی آنان

پیچیده شدن و گسترده شدن سازمان های امروزی آن قدر با سرعت انجام می گیرد که اداره صحیح آنها به سختی امکان پذیر است. لذا می توان گفت رشد و توسعه آموزشی یکی از وجوه مشخص سازمان ها در عصر ماست. این امر به ویژه در چند دهه اخیر در کشورهای جهان دوم به مسئله ای مهم مبدل شده است و نقش خطیر راهبردهای آموزشی پر رنگتر شده است. پژوهش حاضر به طراحی الگوی آموزش راهبردی بر ماندگاری شغلی کارکنان واحدهای شناور پرداخته است. مدل تحقیق با مدنظر قرار دادن ادبیات موضوع، طراحی و در جامعه هدف، مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل خبرگان متخصص در زمینه آموزش دریایی و اساتید دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر بودند که با استفاده ازنمونه گیری هدفمند تعداد۱۵ نفربرای انجام مصاحبه انتخاب شدند. منطق نمونه گیری در بخش کیفی، قاعده اشباع نظری می باشد. جامعه آماری پژوهش برای بخش کمی هم شامل۱۵۰نفراز کارکنان شاغل در واحد های شناور نداجا بوداندکه با استفاده از فرمول کوکران، به عنوان مشارکت کنندگان تحقیق انتخاب شدندکه برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شده است. ابزار جمع آوری داده ها دربخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته که از حیث روش اجرای کار به صورت کیفی داده بنیاد می باشد. که از طریق تحلیل مصاحبه ها، داده های لازم جمع آوری گردیده است. که مولفه های تحقیق مستخرجه از مصاحبه های می باشد. ودربخش کمی پرسشنامه محقق ساخته دارای۴۰گویه میباشد. جهت بررسی و آزمون فرضیه ها و مدل مفهومی، از رویکرد معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده ارتباط مستقیم و معنی دار بین راهبردهای آموزش و ماندگاری شغلی کارکنان در واحدهای شناور است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، ماندگاری شغلی ، واحدهای شناور