مدل سازی احتمال وقوع و بهبود بیماری کرونا در مردم ایران مبتنی بر مدل ریاضی اپیدمیولوژی

ویروس های کرونا گروه بزرگی از ویروس ها هستند که می توانند حیوانات و انسان ها را آلوده کنند و باعث بروز ناراحتی های تنفسی شوند؛ این ناراحتی ها ممکن است به اندازه سرماخوردگی خفیف یا به اندازه ذات الریه شدید باشند. اپیدمی کروناویروس جدید در مقایسه با کروناویروسهای قبلی شایع در انسان گستردهتر بوده که این موضوع بیانگر قدرت سرایت فوقالعاده بالای این ویروس است. هدف اصلی این پژوهش مدل سازی احتمالاتی (مدل ریاضی) اپیدمیولوژی بیماری کرونا در جهت پیش بینی میزان ابتلا به این بیماری در ایران است. نتایج مدل نشان می دهد که در چهل و هفتمین روز پس از شروع عفونت، یعنی در ۲۰۲۰/۰۴/۰۸ به اوج عفونت رسید. تعداد موارد حذف (R))) که از جمعیت مستعد (S) کاهش می یابد، از چهلم روز پس از شیوع کمی افزایش می یابد و سپس افزایش صعودی می شود. تقریبا در همان تاریخ ، موارد بهبودی اندکی افزایش یافته و سپس افزایش شدید می شود و در پنجاه و چهارمین روز پس از شیوع دو نمودار، موارد مستعد و بهبود یافته را قطع کرد. نتایج حاصل از شبیه سازی آمار کل مبتلایان به ویروس کووید ۱۹ و تعداد کل جان باختگان در ایران، با استفاده از نظریه مدل S.I.R، قادر به بازنمایی مناسب داده های واقعی بیماری است و می تواند در بازه های زمانی کوتاه، روند شیوع و گسترش بیماری و زمان نزدیک شدن به حالت اشباع را پیش بینی کند. حساسیت به شرط اولیه در معادله با تغییر محدودیت های قرنطینه و نحوه رعایت پروتکل های بهداشتی، می تواند سبب تغییر سرعت شیوع بیماری شده و آمار کل مبتلایان به ویروس کرونا وارد فاز سوم و یا چهارم افزایشی شود. همچنین بر اساس محاسبه نرخ مرگ ومیر ناشی از بیماری پیش بینی می شود آمار کل جان باختگان در خردادماه به کمتر از ۵ درصد مجموع افراد بهبودیافته و جان باخته برسد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، احتمال وقوع و بهبود بیماری کرونا ، اپیدمیولوژی.